________________
૨૨૯ માટે જ નમસ્કાર મંત્ર ચૌદપૂર્વનો સાર છે. નમવું એટલે પરિણમવું પરિણમવું એટલે તત્ સ્વરૂપ બનવું અર્થાત્ તદાકાર ઉપયોગે પરિણમવું તત્સ્વરૂપ બનવું એટલે તે રૂપ હોવાનો અનુભવ કરવો અને છેવટે તદ્રુપ બનવું એટલે તે રૂપ થઈને રહેવું...
આ છે ગુરુનું આત્મ સૌંદર્ય
જે પરિમલ યુકત કમળની કર્ણિકામાં રહેલા પરાગ જેવું છે અને તે પરમાત્મ ભાવથી ભાવિત હોવાથી અનાયાસે મુમુક્ષુઓના હૃદયને પરમાત્મા ભાવના અનુભવનું પરમ નિમિત્ત બને છે. અને તે સમયે શિષ્યનું ચૈતન્ય દેહ ભાવના પિંજરને ભેદીને આત્માના ચિદાકાશમાં વિહરમાન થાય છે અને આત્માના ચિદાકાશની યાત્રામાંથી મુમુક્ષુ જાગૃત થાય છે ત્યારે ગુરુની પવિત્ર અમૃતમય ગીરા પ્રાપ્ત કરે છે- તું “પરમાં” (પુદ્ગલમાં) જીવે છે કે “સ્વ”માં! પરમાં જીવતો હોઈશ તો સમત્વ કયાંથી આવશે ? “પર' દ્રવ્યના અજ્ઞાન જગતમાં તેને સુખ કયાંથી મળશે ? જે “સ્વ”માં જીવે છે તે નિશ્ચિંત છે. જે સ્વમાં જીવે છે તે જ પરમાનંદને અનુભવે છે, ભોગવે છે.
ત્યારે સાધક સ્વયં પરમાત્માના સ્વરૂપમાં અને આત્મામાં જીવવાની દિવ્ય કળાનો પરમ ઇચ્છુક બને છે, તે કળા સાધે છે અને યોગ્ય અવસરે તે કળા સિદ્ધ પણ કરે છે.
આત્મ સ્વરૂપમાં રમણતાનો ઇચ્છુક શિષ્ય, ગુરુ ચરણમાં સમર્પિત થાય છે. આવા સદ્ગુરુ શિષ્ય બનાવવા બેઠા નથી. પરંતુ મુમુક્ષુ સાધક સ્વયં તેમના ચરણોમાં શિષ્ય રૂપે સમર્પિત જ રહે છે. ગુરુ ચરણ સિવાય તેનો કોઈ આરો નથી. ગુરુ ચરણમાં સમર્પણભાવ તેનું સર્વસ્વ બને છે.
મુમુક્ષુ સાધક ગુરુ ચરણમાં સમર્પિત થઈ ગુરુ સમક્ષ મંત્રદીક્ષા, સમ્યકત્વ, દેશવિરતિ-સર્વ વિરતિ દીક્ષાનો પ્રસાદ કરવા વિનંતિ કરે છે ત્યારે ગુરુ ભગવંત તેને પ્રભુની જેમ “જહા સુખે દેવાણપ્પિયે ! મા પડિબંધ કરેહ'- જેમ સુખ ઉપજે તેમ કરો-કોઈ પ્રતિબંધ નથી તેવું કહીને તેને શિષ્ય પદે સ્થાપન કરે છે.
ગુરુકૃપાના સાધક આત્માઓને કોટિ કોટિ વંદન.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
