________________
દેદા શાહ
ચોમાસાને સમય આવી રહ્યો હતો. ઉજજયનીની છેલ્લી ખેપ કરીને અને સોને બદલે સુવર્ણ મુદ્રાઓની થેલીઓ ભરીને તેઓ આવી ગયા. દેદા શાહે ગામના દરવાજા બહાર એક ભોજનાલય શરૂ કર્યું. કઈ પણ માનવી અહીં આવીને વગર પૈસે પેટ પુરતું ભોજન લઈ શકે એવી તેમાં વ્યવસ્થા રાખી.
બંને માણસો નગરીના ગરીબ લતામાં જતાં અને ગરીબ પરિવારોને અન્નવસ્ત્ર વગેરે આપવા માંડયા.
આ બધું જોઈને લોકોને આશ્ચર્ય થાય તે સહજ હતું. દેદા શાહ અંગે વિવિધ વાતે થવા માંડી. કોઈ માનતુ દેદા શાહને વેપાર બહુ મટે નથી તેમ ઉજજ્યનીથી આવતે માલ પણ ઉજજય. નીના ભાવે જ વેંચે છે એટલે આવું ભેજનાલય ચલાવી શકે અથવા તે ગરીબ પરિવારની આર્થિક મુશ્કેલી નિવારી શકે એવો તેને નફે રહેતો નથી તો આ જાહોજલાલી કયાંથી ઊભી થઈ? શું ઉજજયનીમાં તેણે વેપાર કર્યો હશે ? શું કોઈ સગા કુટુંબીજનો વાસો મ હશે? શું કયાંયથી નિધાન (ખજાનો ) પ્રાપ્ત થયેલ
હશે ?
માસામાં સોનું બનાવી શકાય પણ દેટા શાહ ચુસ્ત શ્રાવક હતો એટલે તેણે ચોમાસામાં ભઠ્ઠી ન કરવી એવો નિર્ણય કર્યો હતો.
ધીરે ધીરે તેની પ્રશંસા પણ વધવા માંડી. દેદા શાહે હાટડી ચલાવી શકે એ એક વાણેતર પણ રાખ્યો અને ઘરકામ માટે એક આધેડ બાઈને રોકી લીધી.
લોકો વિવિધ કલપના કરે છે તે વિચારીને પયુંષણના પવિત્ર દિવસે બંનેએ અલંકારે ધારણ કર્યા અને પર્વાધિરાજના પ્રથમ દિવસે જ પતિ પત્નીએ પાંચસો એક સુવર્ણમુદ્રાની બોલી બોલીને ભગવાન નેમનાથ પ્રભુની પૂજા અને આંગીની રચના કરી.
જેન સંઘમાં આથી આશ્ચર્ય ફેલાયું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
