________________
૩૧૧.
સાવીશ્રી નિર્મલાશ્રીજી
દેદ શાહે સેનાને સંચય ઘણો કર્યો હતો અને રાજ સવાશેર સોનાનું દાન આપવાની પ્રથા પણ એની એ રીતે ચાલુ રાખી હતી.
કાળને જતાં વાર લાગતી નથી. ચોમાસું બેસી ગયું હતું અને લેકના પુણ્યોદયે વરસાદ થઈ રહ્યો હતો.
છેક આ મહિનામાં પ્રથમણિને તેડવા માટે તેને મોટો ભાઈ રથ અને રક્ષકો સાથે આવી પહોંચ્યો. દેદા શાહે ઘણું જ આગ્રહપૂર્વક તેને આઠ દિવસ પર્યત રોકી રાખ્યો અને વિજયાદશમી વીતી ગયા પછી પ્રથમણિને પરણ્યા પછી પહેલીવાર પિયર મોકલી.
પિયર પ્રત્યેનું મમત્વ નારીના પ્રાણમાંથી ભાગ્યે જ ભૂંસાતું હોય છે. સ્ત્રી પાંચ બાળકની માત હોય કે પ્રૌઢાવસ્થા વટાવી ગઈ હોય પરંતુ પિયરનાં વૃક્ષ નિહાળવાની તમન્ના એવી ને એવી રહે છે.
માગશર માસમાં નાંદુરીથી સંદેશે આવ્યો કે, પ્રથમણિને તેડવા કેઈને મોકલજે. જે જમાઈ પોતે આવે તો અમારા સહુને ધરપત પણ થશે, અને આનંદ પણ થશે.
દેદ શાહે માગશર વદિ સાતમે પેથડને એક ને બે રક્ષકે સાથે નાંદૂરી રવાના કર્યો. પેથડની ગણતરી એવી હતી કે ચાર દિવસ રોકાઈને ત્યાંથી નીકળી જવું. પણ માનવીની ગણતરી ઘણી વાર ઊંધી વળી જતી હોય છે. નાંદુરી નરેશના નિમંત્રણને સાચવવું જ પડે તે પછી નાગિની દેવીની ઉપેક્ષા કેમ કરી શકાય ? અને શ્વસુરપક્ષનાં સગા સંબંધીઓનો કોઈ પાર નહોતો. ચાર દિવસને બદલે પંદર દિવસ થઈ ગયા અને શિયાળાની કડકડતી ઠંડીમાં પથડ પત્ની લઈને જ્યારે ઘેર આવ્યો ત્યારે પિોષ વદિ બીજને દિવસ હતો.
શ્વસુર પક્ષ તરફથી જમાઈની ખાતર બરદાસ અપૂવ ગઈ હતી તે સિવાય પત્નીને માબાપ તરફથી ઘણી વસ્તુઓ મળી હતી. પેથડને પણ સારી રીતે ઉપહાર આપ્યો હતો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
