________________
ઉત્સવના દિન સાંકડા !
૨૩૭:
શાહ, રાજાનું ગૌરવ તેની પ્રજા છે અને તેમાંય જે સાત્વિક અને સદાચારી પુરુષો હાય છે તે રાજાનુ તેજ છે. જે રાજા પોતાના ગૌરવ અને તેજને સાંભાળી શકતેા નથી તે રાજા સ્વયં ગુણહીન અનીને નષ્ટ થઈ જાય છે. શેઠજી, આપ સમા સત્વશીલ પુરુષનુ અપમાન કરીને મેં મારી શાભાને નષ્ટ કરી છે. જો આપ અહીં પાછા આવે તે જ મારું તેજ મતે મળી શકે.'
દેદા શાહે કહ્યું : · મહારાજ, હું એક નાના માનવી છું. આપ કોઈ પ્રકારતું દુ:ખ ન ધારશે!, હું અવશ્ય અહી આવતા રહીશ.’ એક રાણીએ કહ્યું: શેજી, અમારી નગરીની રૂપવતા ગણાતી અને સમૃદ્ધ મનાતી નાગિની દેવીને આપે ક ંચનરૂપ બનાવી ખરેખર એક મહાન ચમત્કાર ઊભા કર્યાં છે.'
4
‘ મહાદેવી, હું તેા કેવળ નિમિત્ત રૂપ હતેા. નાગિની દેવીના પ્રાણમાં પુણ્યના ઉદય જાગ્યા. નારીના ચિરંતન માગે' જવાની પ્રેરણા થઈ અને તેણે પેાતાના વૈભવ વિલાસતા ત્યાગ કર્યાં. મહાદેવી, અમારા ધમશાસ્ત્રમાં એક સત્ય એવુ જણાવવામાં આવ્યું છે કે જે કંઈ શુભાશુભ કમ હોય તેનુ ફળ ભાગવવુ જ પડે છે. સુખ કે દુ:ખ કોઈ કોઈને આપી શકતું નથી, માત્ર નિમિત્ત રૂપ બને છે.’ ત્યાર પછી રાજાના આગ્રહને માન આપી દેદા શેઠે ત્યાં ભાજન હ્યુ` અને વિદાય માગી. મહારાજાએ એક સેવકને રથ તૈયાર કર્વાની આજ્ઞા કરી. એટલે તરત દેદા શાહ ખેાલી ઊભા : કૃપાનાથ, રથની જરૂર નહિ પડે તું ચાલીને જ જઈશ.'
'
પણ...'
મહારાજ, બહારગામ જવું હોય તે સિવાય હું પશુઓથી ચાલતાં વાહન કે પાલખી આદિમાં બેસતા નથી. દેદા શાહે વિન
"
ભાવે જણાવ્યુ .
ત્યાર પછી મહારાજ અને બંને રાણીએને નમન કરીને દેદા શાહ નાગિનીન ઘર તરફ વિદાય થયા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
