________________
વિમલશ્રીનો પ્રભાવ
૧૮ તે જ ગણી શકાય. એથી જ મેં આવડો મટે જુગાર ખેલી નાખે છે.”
કુંદનમણિ અવાફ બની ગઈ. તે કશું બોલી નહિ. ઊભી થઈ અને ઝરૂખાનું દ્વાર અટકાવીને બોલી : “ તમારે વિજય થાય એવી અમારી પણ ભાવના છે...હવે આમ આરામ કરે. કાળ તે એની ગતિએ ચાલે જ જાય છે.”
“હા.” કહી નાગિની પલંગમાં સૂતી.
કુંદને દેવીના અંગ પર ચાદર ઓઢાડી. ત્યાર પછી શયનખંડનું દ્વાર અટકાવી સાંકળ ચડાવી અને દી સાવ ઝાંખે કરી પિતાની પથારીમાં આડી પડી.
બીજે દિવસ પણ આરામમાં ગયો અને ત્રીજે દિવસે સવારે કુંદનને લઈને નાગિની વિમલશ્રીને મળવા ગઈ, તે વખતે વિમલશ્રી દાન દેવાનું પતાવી ચૌવિહારનું પચ્ચખાણ પાળી દાતણ કરી રહ્યાં હતાં.
રથ બહાર ઊભો હતો. વિમલશ્રીને મળવા માટે આવેલી નાગિની અને કુંદન નીચે ઉતર્યા. એક દાસી પણ એક થાળ લઈને નીચે ઉતરી.
નાગિની ફળીમાં આવી ત્યારે વિમલશ્રી આ નૂતન નારીને જોઈ ને આશ્ચર્યમાં પડી ગઈ. કોણ આવ્યું હશે ? આવાં સુંદર વસ્ત્રો રાજરાણીને અરધે એવા અલંકાર, અપૂર્વ રૂપ સજજ શું રાજ ભવનની કેઈ રાજકુમારી હશે ?”
વિમલથી કંઈ પણ નક્કી કરે તે પહેલાં જ નાગિની નજીક આવી ગઈ. વિમલશ્રીએ દાતણ પતાવીને આદરભર્યો આવકાર આપ્યો.
અંદરના બેઠક ખંડમાં બંને સખીઓને બેસાડીને વિમલશ્રીએ કહ્યું, “કેમ દેવી, કુશળ છેને ? મેં આપને ઓળખ્યાં નહિ.”
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org