________________
૧૩૩
દેદા શાહની ભાવના
ચાર પાંચ દિવસ થયા છે.” આપ કોના પરાણ છે ?”
• હું તે શ્રીસંઘને સેવક છું. મારા એક પોપકારીને મળવા આવ્યો હતો. અહીં હું શ્રીસંઘની ધર્મશાળામાં ઉતર્યો છું.” દેદા શાહે કહ્યું.
“ આપનું નિવાસસ્થાન ક્યાં આવ્યું ? આપનું શુભનામ જણાવશે ?”
દેદા શાહે એવા ને એવા શાંત સ્વરે કહ્યું : “ મૂળ સાત પેઢીથી હું નાંદુરીને વતની છું. પણ હવે હું વિદ્યાપુર નગરીમાં રહું છું. ત્યાં ભારે જથ્થાબંધ ઘીને વેપાર છે. મારું નામ છે દે.”
દેદ ! સાંભળનારાઓના હૈયા પર જાણે આશ્વર્યને પડઘો. પડવ્યો !
નગરશેઠે તરત ખુલાસે કર્યો : “આપ પોતે જ દેદા શાહ ?” “ હા શેઠજી...
બધાંએ હર્ષથી કહ્યું : “અરે આજ તો તમારી નગરી પાવન થઈ ગઈ. શેઠજી, તમે ઉપાશ્રય બનાવો. શ્રીસંઘની સંમતિ છે. શ્રીસંઘ આપ સમા ભાગ્યશાળીને ઉદારતાપૂર્વક ઉપાશ્રય કરાવવાની મંજૂરી આપે છે.”
દેદા શાહનાં નયને હર્ષના કારણે સજળ બની ગયાં. તેણે બે હાથ જોડી સહુને નમન કરતાં કહ્યું: “ આપ શ્રીસંઘે આજ મારા ઉપર મહાન ઉપકાર કર્યો. મારા જીવતરને ઓપ આપે. ખરેખર આપ મારા માટે મહાન ઉપકારી બન્યા છે. હું આપનો આભાર
ક્યા શબ્દોમાં માનું ? શેઠીયાઓ, મારી એક પ્રાર્થને આપે સ્વીકારવી પડશે.”
આપ શ્રીમાનને જે કહેવું હોય તે મુક્ત મનથી કહે. આપને નજરે નથી જોયા, પણ આપની નામના સાંભળીને અમે જરૂર ધન્ય બન્યા છીએ. ફરમા.” નગરશેઠે કહ્યું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
