Page Text
________________
યુવાનની ભ્રમરો દૂર દૂર ક્ષિતિજ પર ખેંચાયેલી હતી. એનું દુર્જેય ગૌરવ મૂર્તિમંત કરવા એ આગળ ધસી આવી ન હોય, એમ તીરની પણછ જેવી ખેંચાયેલી હતી. એના વિશાળ મસ્તક પર નદીના તરંગો જેવાં કાળાંભમ્મર જુલફાં એના ગૌર કંઠપ્રદેશ પર વેરાયેલાં હતાં, ને એ સુંદર જુલફાં પર રત્નમંડિત મુગટ દૂર દૂર પૂર્વદિશાના સૂર્ય સાથે સ્પર્ધા કરી રહ્યો હતો.
ઊંચા, સશક્ત સુવર્ણ જેવી કાંતિવાળો પુરુષ ગજરાજ પર ચઢીને વનપ્રદેશ વીંધી રહ્યો હતો.
જિજીવિષાનું જુદ્ધ આદરી બેઠેલાં ભયાકુલ યુગલિકોએ ધુમ્મસનું પડ ભેદીને આવતો એ કાંતિમાન પુરુષ નિહાળ્યો. પાછળ, સુમેરુ પર્વતની પાછળથી, બાલસૂર્ય કિરણો ફેંકી એની આજુબાજુ આભામંડલ રચી રહ્યો હતો. “નક્કી, કોઈ વાદળોનો વસનાર દેવ સદેહે આવ્યો ! અરે, એનું મસ્તક આકાશને સ્પર્શતું છે, એનું વક્ષસ્થળ સુમેરુ જેવું છે, એનાં ચરણ પાતાળને કંપાવે છે.”
યુગલિકો આંખ વિકાસીને નીરખી રહ્યાં. શું સુંદર રૂપ ! કેવી સુંદર
છટા !
“અરે, વનના રાજા ગજરાજ પર ચઢીને બીજો કોણ આવે ? એ જ દેવોનો રાજા ઇંદ્ર ! આ એ જ એમનો ઐરાવત ! જય હો વાદળમાં વસનાર દેવ, તારો ! ધન્ય ઘડી, ધન્ય પળ ! આજે દેવ અમને તારવા આવ્યા; અમારી પ્રાર્થના ફળી.
ચારે ત૨ફથી જ્યય નાદ ગાજી ઊઠ્યો.
પેલા યુવાનનાં પ્રફુલ્લ કમળ જેવાં નયન એ તરફ ખેંચાયાં.
શું અદ્ભુત એ નજર ! એમાંથી જાણે સૌમ્ય ને સ્નેહભર્યો પ્રકાશ વહી આવતો હતો.
“અરે, વગર મોતે મરતા આપણને જિવાડવા દેવ આવ્યો ! દેવોનો રાજા આવ્યો, જય હો દેવાધિદેવનો !” જયજયકાર ઉચ્ચારતાં યુગલિકો સ્વાગત માટે આગળ ધસ્યાં.
ગજરાજ સંકેત પામી ઊભો રહી ગયો. પેલા પુરુષની મોટી મોટી આંખો એ સહુ ૫૨ સ્થિર થઈ ગઈ હતી. અહા, એ નજરોમાં અમીના કૂંપા જાણે છલકાતા હતા, કરુણાના સાગર એમાં લહેરાતા હતા. એ એક નજર જાણે વગર કહ્યે અડધાં દુ:ખ ઓછાં કરી દેતી હતી.
Jain Education International
'
જય હો વૃષભધ્વજનો ! * ૧૭
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004519 |
| Book Title | Bhagavana Rushabhdeva |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaybhikkhu |
| Publisher | Jaybhikkhu Sahitya Trust |
| Publication Year | 2008 |
| Total Pages | 330 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & History |
| File Size | 14 MB |