________________
30
ભવ્ય માર્ગનો એકાકી ઉપાસક
હેમંતના શીતળ પ્રભાતમાં પ્રભુ ખુલ્લામાં ઉઘાડા શરીરે ઊભા છે. કાંચનવરણી કાયા ૫૨ ૨જ ભરાણી છે, ક્ષુધાથી ક્ષામકુક્ષી છે. સ્નાન નથી, પાન નથી, ખાન નથી, વસ્ત્ર નથી, તાંબુલ નથી, આસન નથી, વાહન નથી, વનેચરને રહેવા-વસવા જેટલીય સગવડ તેમને નથી.
ભવ્ય માર્ગનો આ શ્રદ્ધામૂર્તિ, પ્રેમમૂર્તિ એકાકી ઉપાસક વેદનામૂર્તિ બનતો જાય છે. સુવર્ણ કાન્તિવાળા દેહ પર શ્યામલતા પથરાતી આવે છે. નવેનવ ભાવે ચમકતી આંખોમાં સ્થિર તેજ આવીને વસ્યું છે.
સ્વામી દિવસોથી મોન છે. ક્ષુધાવંત છે, છતાં કંઈ લેતા નથી. તૃષાવંત છે, છતાં કંઈ પાન કરતા નથી. શ્રમવંત છે, છતાં આરામ કરતા નથી. જ્યારે જુઓ ત્યારે જાગ્રત ને જાગ્રત !
અને અહીં તો અગોચર જંગલોમાંય સ્વામીના નામે અપૂર્વ ઋદ્ધિઓ પ્રગટી છે. દૂર દૂરનાં કુળોમાં સમાચાર પ્રસરી ગયા છે, કે પૃથ્વીનાથ ગૃહત્યાગ કરીને પ્રવાસે નીકળ્યા છે.
એક કુળથી બીજે કુળ, એક જંગલમાંથી બીજે જંગલ ખબર મધ્યે જાય છે, ને ત્યાં ત્યાં માર્ગો સ્વચ્છ કરવામાં આવે છે, ભૂમિ છાંટવામાં આવે છે, સ્વાગત માટે ફળ-મેવાના રાશિ રચવામાં આવે છે.
લોકો પૃથ્વીનાથની રાહમાં નૃત્ય કરે છે.
વળી તેઓ વિચારે છે : અરે, પણ આપણને પશુમાંથી માનવ બનાવનાર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
