________________
એ ગઈ....ગઈ....ગઈ ! અરરર!
ગંગાના જળ બુડબુડ કરવા લાગ્યાં. બીજી જ પળે પુરુષે પાણીમાં ઝંપલાવ્યું. માછલીની જેમ સરી જતી સ્ત્રીને એણે પકડી પાડી, પણ એ સ્ત્રીય પાક્કી લાગી. એ એવી રીતે છટકી કે પુરુષના હાથમાં માત્ર એનું ઉત્તરીય જ રહ્યું. પુરુષ એની પાછળ ચાલ્યો. નૌકાવિહાર તો એને ઠેકાણે રહ્યો, ને અહીં જલવિહાર આરંભાઈ ગયો !
જાણે બે માનવમનસ્ય એકબીજાંની પાછળ સરી રહ્યાં.
પ્રકતિદેવીને આંખો હોત તો, એ અવશ્ય આ દૃશ્ય જોવાને થોભી જાત. ગંગાનો નીલવર્ણો પ્રવાહ, અંદર તારાના પડછાયા, એમાં રમતાં આ બે સુવર્ણનાં માનવમત્સ્ય ! કોને વખાણીએ ને કોને વખોડીએ ? એક દેહને નિહાળીએ એટલે એમ જ લાગે કે સંસારમાં સ્ત્રી-દેહ જ સુંદર ! બીજા દેહને નિહાળીએ તો એમ જ લાગે કે સ્ત્રી-દેહની સુંદરતા વ્યર્થ ! સંસારમાં સૌંદર્યની સાર્થકતા તો પુરુષદેહમાં જ !
આમ, ગંગાનદીમાં સંસારની સર્વોત્તમ સ્ત્રીદેહયષ્ટિ ને પુરુષદેધ્યષ્ટિ ગગનગણના આચ્છાદન નીચે વિહરી રહી. આખરે પુરુષ સ્ત્રીને પકડી લીધી, અથવા સ્ત્રી પકડાયાનો ઢોંગ કરી રહી. પુરુષ સ્ત્રીને બે હાથમાં ગ્રહી લીધી. અરે ! જાણે એક મેરુશિખરને બીજા મેરુશિખરે ઝીલી લીધું ! - સ્ત્રી પુરુષને દઢ રીતે આલિંગી રહી. પુરુષદેહની માદક સોડમને એ પોતાની ધ્રાણેન્દ્રિયથી તૃષાતુરની જેમ પાન કરી રહી.
૨૦૦ ચક્રવર્તી ભરતદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
