________________
૬૬૩. જ્વાળા અને જળ
ક્ષિ ત ધનબાબનાં પત્ની સ્વભાવે જરા ક્રોધી હતાં. તો બાજુ શાંત હતા.
ઘેર
પ્રતીક્ષાથી કંટાળી ગયેલી એમની પત્નીએ આંખ લાલ કરી કહ્યું :
‘તમને તો સેવાનું ઘેલું લાગ્યું છે. જમવાની વેળા વીતી જાય છે. એનુંય તમને ભાન નથી. લો આ ટાઢું છે તે જમી લો.' એમ કહી એણે ટાઢા ભાતની થાળી પીરસી.
બાબુએ લાક્ષણિક સ્મિત કરી, એ થાળી પત્નીના માથા પર મૂકતાં કહ્યું, ‘કંઈ નહિ, ભાત ઠંડા હોય તોય તારા માથામાં અગ્નિ ધખધખે છે, એટલે વાંધો નથી. તારા માથાની ગરમીથી આખું ઘર અને તારી આંખો ગરમગરમ થઈ ગઈ, તો આ ભાત ગરમ નહિ થાય ?'
આ કટાક્ષભર્યા વિનોદથી એમનાં પત્ની શરમથી હસી પડ્યાં. પોતાના પતિના આવા પ્રેમાળ, શાંત અને વાત્સલ્યભર્યા ૨મૂજી સ્વભાવ ૫૨ મુગ્ધ થઈ, જીવનભર ક્રોધ ન કરવાનો એમણે સંકલ્પ કર્યો.
ક્રોધને ક્ષમાથી જીતો ! ઉવસમેણ હણે કોહં !
ક્રોધ એ જો અગ્નિની જ્વાળા છે, તો ક્ષમા એ જળનો ફુવારો છે. જળ સમીપે અગ્નિ પ્રગટે તોય એને બુઝાતાં વાર શી લાગે ?
ܐ
૬૬૪. બિંદુમાં સિંધુ
ર્ષાઋતુ હતી. આકાશમાં વાદળો પર વાદળનો મંડપ જામ્યો હતો. આથમતા સૂર્યનાં કનકવર્ણાં કોમળ કિરણોએ આકાશમાં રંગોળી પૂરી હતી. લાલપીળા આછા જાંબલી વર્ણના મિશ્રણથી નીલવર્ણા ગગનમાં રંગની મહેફિલ જામી હતી. એમાં સપ્તવર્ણં મેધધનુષ્ય ખેંચાયું. આ ઇન્દ્રધનુષની આસપાસ સોનેરી વાદળોને વીંધીને આવતાં કિરણો રાસલીલા ૨મવા લાગ્યાં.
એક ભક્તનું હૈયું આ નયનમનોહ૨ દૃશ્યથી નર્તન કરવા લાગ્યું. અર્ધેન્મિત દૃષ્ટિથી ધ્યાનમાં લીન બનેલા આનંદઘનજી પાસે એ દોડી આવ્યો.
Jain Education International
૩૦ દિવસની ૩૦ વાર્તા ૩૫૧
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
