________________
૭૯૨
સજ્જન સન્મિત્ર ૨૯. તું તે અવિનાશી કાયા પ્રગટ વિનાશી અરૂ, તું તે હે અરૂપી એ તે રૂપી વસ્તુ જોઇયે; મલ કેરી કયારી માહરાયકી પિયારી એતા, હાયગી નીયારી એતે થા ભાર ઢાંઈએ; મહા દુઃખ ખાંની દુરગતિકી નીસાની તાતે, યાકે તે ભસે। નિદ્વિચિંત નાહિં સાઇએ; ચિદાનન્દ તપ જપ કીરીયા લાડા લીજે, નીકે નરભવ પાય વીથા ન ખાઈએ. ૩૦. થીરી કરી પ`ચ ખીજ વાયુકા પ્રચાર કરે, ભેદે ખટ ચકરકેા ગતિ પાઇકે; પ્રાણાયામ જોગ સસ લેકે સ્વરુપ લહી, રહત અડાલ બક નામે સમાયકે; દૈહિકે વિચાર ભાન દ્રઢ આંત ધાર જ્ઞાન, અનહદ નાદ સુણેા અતિ પ્રીય લાયકે; સુધા સિંધુરુપ પાવે સુખ હાય જાવે તખ, મુખથી મતાવે કહા શુંગા ગાલ ખાયકે. ૩૧. ધરમ શુકલ યાન હિરદેમેં ધારીયે જવું, આરત ઉત્તર દોઉ ધ્યાનકુ· નિવારીયે; પ્રથમ પ્રથક ચાર ચાર ચ્ચાર પાર્ક યું, તાકા તે સરુપ ગુરૂગમથી વિચારીયે; એસેા ધ્યાન અગની અજાર કાયા કુંડ ખીચ, કમ` કાષ્ટ કેરી જવું આહુતિ તામે ડારીયે; ક્રૂર ધ્યાન દૂર હાએ આપ ધ્યાન ભૂરી ભએ, શુદ્ધ સ્વરૂય નિજ કર થીર ધારીયે. ૩૨. ભૂલ્યા ફિર ફૂલ્યા માહુ . મદિરાકી છાક માંહિ, ધાર્યાં નાંહિ આતમ અધ્યાતમ વિચારકું, પતિ કઢાયા બહુ ગ્રંથ પઢી આયે, નાંહિ સાચા ભેદ્ઘ પાયે અરૂ ધાયા હૈ વિકારકું; પ્રભુતાઈ ધારે નવિ પ્રભુકું સ'ભારે મુખ, જ્ઞાન તા ચારે નવ મારે મન જારકું; ખાટા ઉપદેશ દેવે અતિ અનાચાર સેવે, તે તેાનિવ પાવે ભવ ઉદધિક પાર. ૩૩. ખગ ધરે ધ્યાન શુક કથે મુખ જ્ઞાન મચ્છ, કચ્છા અસનાન પય પાન શિશુ જાણીયે, ખર આંગ ધાર છાર કૃણિ પૌનકા આહાર, દીપ સીખા અંગ જાર સલભ પીછાણીયે; ભેડ મૂલ આવે લ પશુઅન પટા અરૂ, ગાડર મૂ`ડાવે મૂ`ડ બેત કહ્યા વખાણીયે; જટા ધાર વટ્ટ કેરા વૃક્ષ જયું વખાણે તાકી, ઈત્યાદિક કરણી ન ગિણતીમે આણીયે. ૩૪. છાંડ કે કુસંગત સુસ`ગથી સનેહ કીજે, ગુણ ગહિ લીજે અવગુણુ દ્રષ્ટિ ટારકે; ભેદ જ્ઞાન પાયા તેગ જવાલા કરી ભિન કીજે, કનક ઉપલકુ વિવેક ખારડારકે; જ્ઞાની જો મિલે તે જ્ઞાન ધ્યાના વિચાર કીજે, મિલે જો અજ્ઞાની તેા રહીજે મૌન ધારકે; ચિદાનંદ તત્ર એહી આતમ વિચાર કીજે, અતર સકલ પરમાદ ભાત્ર ગારકે. ૩૫. જૂઠા પક્ષ તાણે વિના તત્ત્વકે પીછાણુ કહે, મેાક્ષ જાય ઈસ અવતાર આઈ લીના હું; ભયે હૈ પાષાણુ ભગવાન શિવજી કહાત, બિદા કાપ કરકે સરાપ જખ દીના હા; તિહુ લેાક માંહિ શિવલિંગ વિસતાર ભા, વિજ્ર વજ્ર કરી તાકુ ખ’ડ ખડ કીના હે; ચિદાનન્દ્વ એસેા માનત ધાર મિથ્યા મતિ, મોક્ષ માગ જાણ્યા વિણુ મિથ્યા મતિ ભીના હૈ. ૩૬. રામ રામઢીઠ પાછું એ કે રેગ તન માંહિ, સાડેતિન ક્રોડ રામ કાયામે સમાયે હૈ; પાંચ ક્રોડ અડસઠ લાખ નિન્નાણું હજાર, છસેથી અધિક ૫'ચ તાલી રેગ ગાયે હે; એસે શગ સેગ ઔ વિષેગકે સદન જામે, મૂઢ અતિ મમતાકુ ધારકે લાભાયેા હૈ; ચિદાનંદ યાકે રાગ ત્યાગકે સુજ્ઞાની જી, સાચા સુખ પાય અવિનાશી જયું ક્ડાયા હૈ. ૩૭. ચેિ આજ કાલ તાહે કરત જનમ ગયા, લહ્યો ન ધરમકા મરમ ચિત્ત લાયકે; શુદ્ધ યુદ્ધ ખાઇ એસે માયામે લપટ રહ્યો, ભયા હૈ દિવાના તું ધતૂરા માનું ખાયર્ક; ગઙેગા અચાંન
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org