________________ पादः ] दोषकवत्तिः / 15. 422 खेडु, कयमम्हेहिं, निच्छयं कि पयम्पह / अणुरत्ताउ भताउ, अम्हे मा चय सामि / / 126 // अस्माभिनिश्चयं क्रोडा कृता, कि प्रजल्पत ? (हे स्वामिन् ! )अनुरक्तान् भक्तानस्मान्मा त्यज / / 126 / / 422 सरिहिं सरेहिं न सरवरेहि, नवि उज्जाण-वणे हिं। देस रवण्णा होन्ति वढ, निवसन्तेहिं सुअणेहिं / / 127 / / ' . सरिद्भिर्नदीभिः सरोभिः सरोवरैमहत्सरोभि प्यु बानवन: देशा रम्याः / हे 'वढ' मूर्ख ! निवसद्भिः स्वजनै देशा रम्या भवन्तीत्यर्थः // 127 / / ... 422 हिअडा पई एहु बोल्लिबउ, महु अग्गइ सय-वार / फुट्टिसु पिए पवसन्ति हउं, भंडय ढक्करि-सार // 128 / / - हे हृदय ! . त्वया ममाग्रे शतवारं यथा स्यात्तथा . तत्प्रोक्तम्. प्रवसता प्रवासं कुर्वता प्रियेण ( सता.) अहं . स्फुटिष्यामि, हे 'भण्डय' ! निर्लज्ज ! हे ढक्करिसार! हे हतबल ! // 120 // हेल्लि म झंखहि आलु० व्याख्या पूर्ववत् // . 422 एक्क कुडुल्ली पंचहिं रुद्धी, ... तहं तह पञ्चहं वि जुमंजुम, बुद्धी। बहिणुए तं घरु कहिं किंव नन्दउ, .. जेत्थु कुडुम्बउं अप्पण-छन्दउं // 126 / / - एका कुटी शरीरं पञ्चभिरिन्द्रियै रुद्धा, तेषां पञ्चांनां पृथक् पृथग बुद्धिः / हे भगिनि ! कथय तद्गृहं कथं नन्दतु, यत्र कुटुम्बमात्मन्छन्दकमित्यर्थः (स्वच्छन्दम्) // 126 // 1. नयरं न होइ भट्टालएहिं, पायार-तुङ्ग-सिहरेहिं / गामो वि होइ नगर, जत्य छहल्लो जणो, वसइ / / पन्नालाले 270