________________ पादः ] दोधकवृत्तिः 6. किंभूतः ? वाष्पसलिलसंसिक्त इत्यर्थः / / 7 / / 395 अभड वंचिउ बे पयई, पेम्म निबत्तइ जावें। सव्वासण-रिउ-संभवहो, कर परिमत्ता तायें // 76 / / द्वे पदे ' मन्मड ' अनुव्रज्य वंचित्वा वंचितो वा यावत् 'पेम्मु ' स्नेहं कश्चित्पुमान् निर्वतयति, अथवा प्रेमशब्देन प्रिया वाच्या अभेदोपचारात्, यथा प्रेमवती तथा प्रेमापि - प्रिया। प्रियमिति शेषः, तावत् सर्वाशनरिपुसम्भवश्चन्द्रः सर्वाशनो वैश्वानरः, तस्याग्ने रिपुः सागरः तस्मात् संभव उत्पत्तिर्यस्यासी, एतावता चन्द्रः तस्य कराः किरणाः 'परिमत्ताः' प्रसृताः / एतावता चन्द्रोद्गमने उभयोः स्नेहवृद्धौ गमनागमनं जातम् / / 76 // 395 हिमइ खुपकई गोरडी, गयगि धुडक्कइ मेहु / / वासा-रत्ति-पवासुबह, विसमा संकंडु एहु // 7 // - गौरी स्त्री हृदये 'खुडुक्कइ 'शल्यायते / मेधो गगने गर्जति / वर्षाराने प्रवासिनो बलितानी पथिकानी विषम सङ्कटमेतदित्यर्थः / / 77 // . 365 अम्मि पमोहर वजमा, निच्चु जे सम्मुह थन्ति / महु कन्तहो समरङ्गणइ, गय-घड भज्जिउ जन्ति / / 78 // स्त्री कथयति-हे अम्ब ! मम पयोधरौ वचसमौ स्तः, ... यो नित्यमेतस्य मम कान्तस्य सन्मुखो तिष्ठतः / एतस्येति कस्य ? यस्याने गजघटा; समराङ्गणे महत्वा यान्ती त्यर्थः // 7 // 395 पुत्ते जाएं, कवणुः मुगु, अवगुणु कबणु मुएण। या बप्पीकी मुंहडी, चम्पिज्ज इ अवरेण / / 79 / / .
