Lonkashah Charitam

SR No.: 004486
Original Sutra Author: N/A
Author: Ghasilalji Maharaj
Publisher: Jain Shastroddhar Samiti
Publication Year: 1983
Total Pages: 466
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 11 MB

Page 372

द्वादशः सर्गः 355 अर्थ-जब तक इन्द्रियों में अपने 2 विषय को ग्रहण करने की विशिष्ट शक्ति है तब तक जीव को अपने हित साधन में प्रयत्न कर लेना चाहिये. काल-(आयुष्य पूरा होने) पर फिर कुछ करते नहीं बनेगा // 24 // જયાં સુધી ઈદ્રિમાં પિતતાના વિષયને ગ્રહણ કરવાની વિશેષ પ્રકારની શક્તિ રહે છે, ત્યાં સુધીમાં જીવોએ પિતાનું હિત સાધવાનો પ્રયત્ન કરી લેવો જોઈએ. કાલે (આયુષ્ય પૂરું થયા પછી) કંઈ પણ કરી શકાશે નહીં. ર૪ स्वकार्य संपादनशक्तिमन्तौ कलेवरेऽस्मिन् खलु पाणिपादौ / यावच्च तावत्स्वहितं विधेयं दिशन्ति जीवाननिशं मुनीन्द्राः // 25 // अर्थ-इस शरीर में वर्तमान हाथ पैर जबतक शिथिल नहीं होते हैं. वे शक्ति संपन्न बने हुए हैं-अर्थात् अपना 2 कार्य करने में सक्षम हैं-तब तक जीव को अपना हित साध लेना चाहिये ऐसा मुनीन्द्र भव्य जीवों को निरन्तर समझाते रहते हैं // 25 // આ શરીરમાં રહેલા હાથપગ જયાં સુધી ઢીલા પડતા નથી. તે શક્તિશાળી બનેલા રહે છે, અર્થાત પિતાપિતાનું કાર્ય કરવામાં પાક્તિશાળી હોય ત્યાં સુધી જીવે પોતાનું હિતા સાધી લેવું જોઈએ. એ પ્રમાણે મુનિન્દ્ર ભવ્ય જીવોને હમેશાં સમજાવતા રહે છે. રપા भवोऽस्त्ययं तावदनित्य एव संयोगिनोऽप्यत्र न नित्यरूपाः। अस्यां स्थिती ब्रूहि मया विधेयं किमत्र कान्ते ! समवर्तिताऽदये / 26 // अर्थ-यह भव-पर्याय अनित्यही है तथा संयोगी जितने भी पदार्थ हैं वे भी सब नित्य नहीं हैं-अनित्यहैं ऐसी हालत में हे प्रिये ! कहो-कालके आधीन बने हुए इस भव में मुझे क्या करना चाहिये // 26 // આ ભવ–પર્યાય અનિત્ય જ છે. તથા સંગી જેટલા પદાર્થો છે, તે બધા પણ નિત્ય નથી. અર્થાત અનિત્ય જ છે. હે પ્રિયે! કહે એ સ્થિતિમાં કાળને વશ થયેલા મારે આ भवमा शु७२ लेये. // 26 // लक्ष्मी-सुता-पुत्र-कलन-भृत्याः सर्वेऽस्थिरा एषु विमुग्धचित्ता स्वस्याहितं ह्याचरमाण एषः कथं मुखस्थं ननु मन्यते स्वम् // 27 // अर्थ-लक्ष्मी (धन-संपत्ति) सुता, पुत्र, कलत्र और भृत्य ये सब अस्थिर हैं इन में मोहित हुआ यहजीव अपना स्वयं का अहित करता हुआ कैसे अपने को सुखी मान रहा है // 27 //