________________ 121 पणवन्नकुसुमवुट्टी, सुगंधजलवुटि वाउ अणुकूलो। 'छ रिउ पण इंदियत्था-णुकूलया दाहिणा सउणा // 199 // नहरोमाण अवुड़ी, अहोमुहा कंट या य तरुनमणं मुरकोडिजहण्णेण वि, जिगंतिए इअ सुरेहिं कया।।२००॥ छाथा--प्राकारत्रिकमशोकः, सिंहासनधर्मचक्रचतूरूपाणि / छत्रत्रयचामरदुन्दुभि-रत्नध्वजकनकपद्मानि // 18 // पञ्चवर्णकुसुमवृष्टिः, सुगन्धजलष्टिर्वायुरनुकूलः / षड्तुपञ्चेन्द्रियार्था-अनुकूला दक्षिणाः शकुनाः // 199 / / नखरोम्णामवृद्धि-रधोमुखाःकण्टकाश्चतरुनमनम् / सुरकोटीजघन्येनाऽपि, जिनान्तिके एते सुरकृताः // 20 // ભાવાર્થ-કેવલ જ્ઞાન પ્રગટ થયા પછી તીર્થંકર ભગવાન સમવસરણમાં બેસી દેશના આપે છે તે સમવસરણ ત્રણ ગઢથી સુશોભિત ઇંદ્રાદિક દેવતાઓ તૈયાર કરે છે. આ પ્રથમ અતિશય (1) પછી તે સમવસરણની અંદર અશોક વૃક્ષ બનાવે છે (2) પાદપીઠ સહિત સિંહાસન રચે છે. (3) તેમજ આકાશગામી-અતિશય ઉન્નત ધર્મ ચક્ર બનાવે છે (4) નંદ્રના સરખાં ચાર સ્વરૂપ બનાવે છે એટલે એક પ્રભુનું મૂલ સ્વરૂપ અને ત્રણ બાજુએ બીજા ત્રણ રૂપ વિકવે છે એટલે તે ચારે દિશાઓમાં સન્મુખ પ્રભુ દેખાય છે. (5) પ્રભુના મસ્તક ઉપર ત્રણ છત્ર ધારણ કરે છે. (6) પ્રભુની ચારે બાજુએ દેવચામર વીંઝે છે, (7) દેવ દુભિ-દિવ્ય વાજીત્રોને નાદ થાય છે (8) રત્નમય ધવજઇંદ્રવજને દેખાવ થાય છે (9) પ્રભુના ચરણ સ્થાપન થાય
