________________ // 852 // // 853 // // 854 // // 855 // // 856 // // 857 // आनन्दगद्गदगिरा, प्राह वत्से ! समुत्सुकौ / आवां त्वदर्शने त्यक्त्वा, राज्यं त्वत्पार्श्वमागतौ न प्राप्नोति रतिं वत्से !, जनकस्ते त्वया विना / तव स्नेहानले चैष, जनो दंदह्यते सदा वार्ताऽपि नावयोर्दत्ता, भवत्या तु कठोरया / अङ्गारोग्यादिसंसूचाकरी प्रेमाब्धिचन्द्रिका ततः सुललिता प्राह, मातः ! किं बहुभाषितैः / निर्मिथ्यो युवयोः स्नेहः, शीघ्रं व्यक्तीभविष्यति .. अहं दीक्षां ग्रहीष्यामि, नावं संसारवारिधेः / ततो यदि युवां मेऽद्य, वारणं न करिष्यथ: ग्रहीष्यथस्तथा दीक्षां, निर्विकल्पं मया सह / . यौष्माकीणस्तदा स्नेहः, प्रतीतिमुपयास्यति राजा मगधसेनस्तच्छ्रुत्वा प्राह सुमङ्गलाम् / . आदावेव बबन्धेयं, देवि ! वत्साऽऽवयोर्मुखम् निर्बबन्ध दृढं चित्तं, दीक्षायां च कुतोऽन्यथा / ईदृग्वचनविन्यासः, स्यादस्या मोहनाशकृत् अनया साधु च प्रोक्तं, युक्तमेवाधुनाऽऽवयोः / सहानया प्रव्रजनं, निर्मिथ्यस्नेहसूचकम् / देवाज्ञैव प्रमाणं मे, प्राहेत्यथ सुमङ्गला।। ततो हृष्टा सुललिता, पतिता पादयोर्द्वयोः तया संक्षिप्य वृत्तान्तः कथितश्चानुसुन्दरः / चारित्रपरिणामोऽभूद, भावतोऽपि ततस्तयोः तावन्वमोदत गुरुस्ताभ्यां दीक्षार्थमर्थितः / अथोल्लसन्महानन्दमहोत्सवमनोहरम् // 858 // // 859 // // 860 // // 861 // // 862 // // 863 // . .. 257
