________________ // 290 // यत् कर्मपरिणामस्य, सैन्यं ते बान्धवाधिकम् / . तदेवाधिकरोत्येष, पूर्णिमाविधुनिर्मल: . . // 288 // क्वचिदेव. ददौ पुण्योदयं च भवितव्यता / स च पापोदयोऽनादिरूढस्त्वामन्ववर्तत // 289 // अनन्तकालभ्रमणदुःखं तेन व्यधायि ते / हिंसादिषु हितत्वं च, तेनैव परिकल्पितम् पुण्योदयश्च तदोषाद, हितकारी न लक्षितः / तेनैव चित्तवृत्तेस्त्वं, महाराज्याद् बहिष्कृतः // 291 // छादितं तेन चारित्रधर्मादिबलमाङ्गिकम् / . महामोहादि सैन्यं च, पोषितं दुःखकारि ते // 292 // पुण्योदयोऽपि नो तेनानुबद्धोऽनुबबन्ध ते / सुखौघमन्त:संलीनज्वरानुद्भवसन्निभः / / // 293 // दोषः पुण्योदयस्यास्य, तन्न कश्चन विद्यते / किन्तु पापोदयस्यैव, दोषः सर्वोऽप्ययं द्विषः // 294 // मयोक्तं भगवन् ! पापोदयोऽसावधुना कथम् / तूष्णीमास्ते गुरुः, प्राह, स्वतन्त्रोऽयं न कहिचित् // 295 // यत् कर्मपरिणामादिनिर्देशेन प्रवर्तते / दूरीकृतोऽसावधुना, तैर्दुरात्मा त्वदन्तिकात् // 296 // यतः प्रभृति पार्श्वे ते, समायातः सदागमः / अमीभिस्तत आरभ्य, तत्प्राबल्यं निराकृतम् // 297 // दूरेऽगात् स मनाक् तेन, प्राप्तः पुण्योदयोऽन्तिके। .. ततः सदागमे प्रीतिः, संजाता तेऽन्तराऽन्तरा // 298 // तन्माहात्म्यात् सुखं लब्धं, त्वया तैस्त्वं क्वचित्पुनः / . कृतः पापोदयं दत्त्वा, दुःखी त्यक्तसदागमः . . // 299 // 2010
