________________ // 153 // // 154 // // 155 // // 156 // // 157 // // 158 // आत्मनो हितविज्ञानभावतः स्याच्च संवरः / नव्यो नव्यश्च संवेगो, धर्मे निष्कम्पता सदा तपसां द्वादशानां च, स्वाध्यायः परमं तपः / कर्मणां निर्जरा तस्माद्, भवपाथोधितारिणी स्वाध्याये वक्रगे शुद्ध, नृणां धम्मोपदेशनात् / उपकारः परो येन, लभ्यते मुक्तिजं सुखम् दत्त्वा वक्त्रे च कार्योऽसौ, साधुना मुखवस्त्रिकाम् / श्राद्धेनापि मुखाम्भोजस्थगनादिविधिकमात् कासङ्ख्यभवं तीव्र, क्षिपत्यङ्गिगणः क्षणात् / येनान्यतरयोगेन, स्वाध्यायेन विशेषतः अजीवजीवस्थानानि, चतुर्दश विदन्त्यलम् / मार्गणास्थानकान्युच्चैर्जीवः स्वाध्यायनिर्मितेः सूत्रानुसारतो धर्मे, प्रवृत्तिर्या तदुच्यते / सम्यक्त्वं तेन तत्पाठाभ्यास उच्चैविधीयते यद्येति दिवसेनापि, पदं श्लोकार्द्धमेव च / तथापि नोज्झ्यते श्रौते, पाठेऽभ्यासः कदाचन सदःस्थबहुलोकेषूपविष्टेषु जना अहो / मुखचन्द्रं प्रपश्यन्ति, बहुश्रुतशिरोमणेः . नव्यं नव्यं गुणैर्भव्यं, पठनीयं दिने दिने। . श्रौत रहस्यं स्वं वश्यं, कृत्वा तत्त्वार्थवेदिभिः अपूर्वापूर्वसिद्धान्तपाठाद्, येनाय॑ते नृभिः / तीर्थकृन्नामगोत्रं तद्, भव्याः पठत सुश्रुतम् अधीयते द्वादशाङ्गश्रुतं श्रमणशेखरैः। . अनङ्गश्रुतमप्युच्चैरौपपातिकमुख्यकम् 105 // 159 // // 160 // // 161 // // 162 // // 163 // // 164 //
