Agam Chatusharan Prakirnakam

SR No.: 004445
Original Sutra Author: N/A
Author: Kirtiyashsuri
Publisher: Sanmarg Prakashan
Publication Year: 2008
Total Pages: 342
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & agam_chatusharan
File Size: 12 MB

Page 281

218 पञ्चसूत्रम्-१ तस्स पुण विवागसाहणाणि-चउसरणगमणं, दुक्कडगरिहा, सुकडासेवणं / अओ कायव्वमिणं होउकामेणं सया सुप्पणिहाणं, भुज्जो भुज्जो संकिलेसे, तिकालमसंकिलेसे / ' -૧-(અરિહંતાદિ) ચાર શરણનો સ્વીકાર, ૨-(પોતાના) દુષ્કતોની ગહ (નિંદા) અને ૩-(વ-પરના) સુકૃતોની અનુમોદના રૂપ આચરણ કરવું. માટે મોક્ષ મેળવવાની ઈચ્છા ધરાવતા પ્રત્યેક ભવ્ય પ્રાણીએ, હંમેશા મન, વચન અને કાયાની એકાગ્રતાથી આ ત્રણે બાબતો આચરવા યોગ્ય છે. એમાં પણ જ્યારે જ્યારે ચિત્ત રાગ-દ્વેષાદિના કારણે સંકલેશઅસમાધિમાં હોય ત્યારે ત્યારે આ કાર્ય વારંવાર કરવું અને એવી સંક્લેશ-અસમાધિની પરિસ્થિતિ ન હોય ત્યારે સામાન્ય સંયોગોમાં) સવાર, બપોર અને સાંજ એમ ત્રણે કાળમાં કરવું.-૪. ‘તસ પુળ વિવાહિvજ,” તા પુન: તથાળ- તે તથાભવ્યત્વનાં વિપાકનાં - અનુભાવનાં કારણો કયા - તત્ત્વ વિષસિTધનનિ મનમવછારના તો કહે છે કે - कानि तानि ? इत्याहવડસરમvi,” તુvમઈ-સિદ્ધ-સાધુ-વેબ્રિજ્ઞ-| ચતુ શરણગમન-અરિહંત પરમાત્મા, સિદ્ધ ભગવંતો, Hધનાં શરમને પ્રધાનશરોમ રૂત્યઃ | સાધુ ભગવંતો અને કેવલિ ભગવંતે પ્રરૂપેલા ધર્મનું શરણ સ્વીકારવું. અર્થાત્ પ્રધાનપણે-ભાવથી શરણ સ્વીકારવું. મહાન પ્રત્યારે પરિરક્ષlોપાયઃ | ભવભ્રમણસ્વરૂપ આપત્તિમાં રક્ષણનો આ મહાન ઉપાય તથા “સુલ રિઝા,’ સુષ્યિદ-પરમવછૂતેષુ મા તથા દુષ્કતની ગહ - આ ભવ અને પરભવમાં કરાયેલા કર્તવ્યવૃદ્ધિસારા વરસક્ષવેદી તથનિવેવનાપ્રતિપત્તિ-દુષ્કૃતના વિષયમાં દુષ્કત પ્રત્યે તીવ્ર અકર્તવ્યાની બુદ્ધિ અને પરસાલિક તેવા પ્રકારના પાપનો સ્વીકાર એ દુષ્કતગઈ છે. પ્રતિદતે વનુવશ્વાનિયને ત્તિ વર્ણવ્યા || કર્મના અનુબંધને તોડવામાં આ દુષ્કતગઈ અપ્રતિહત છે - કોઈનાથી ન હણાય તેવી છે, માટે આ દુષ્કૃતગર્તા કરવી જોઈએ. તથા “સુશાસેvi,' સુકૃતસ્ય તિ વિવેઃ નિયત- તથા સુકૃતનું આસેવન - વિવેક હોતે છતે નિયત-ભાવિ ભાવિનોદggમાવલિઃ પરવૃતાનુમોનરૂપા સેવન (ચોક્કસ થનારા) એવા સુકૃતના અખંડભાવની સિદ્ધિ : - સુતાલેવનમ્ | હોવાથી અન્યોએ કરેલ એવા સુકૃતના અનુ-મોદનરૂપ સુફતનું આસેવન, તે સુકૃત આસેવન છે. મહેત કુશાશનિવન્થનીતિ રિમાવનીયમ્ | | આ સુફતનું આસેવન મહાન કુશલ આશયનું કારણ છે, એ પ્રમાણે પરિભાવન કરવું જોઈએ. કૃત્ત-વારિતા-ડનુમતિએfમને દિ પુષ્ય-પરે ! કરણ - કરાવણ અને અનુમોદનાના ભેદવાળાં પુણ્ય અને પાપ છે.