________________ 22 सिरिउसहनाहचरिए सा वि नियमायरं मग्गेइ / दंतेहिं दंते घंसंती माया बवेइ - जुतं, मोयगे मग्गेसि, तुझ पिया वि मोयगभक्खगो चेव, जइ लड्डुए भक्खिउं इच्छसि, तया पुत्ति ! रज्जु गहिऊण कभाराऽऽणयणत्थं अंबरतिलग-पव्वयं गच्छ / सा निन्नामिगा मुम्मुरसमाणाए माऊए गिराए डज्झमागा रुयंती दवरियं घेतूण गिरिं पड़ गया / जुगंधरमुणिस्स केवलनाणं तस्स य उवएसो तया तत्थ पचयसिहरम्मि एगरत्तिन-पडिमावरस्स जुगंवरमहामुणिगो केवलनाणं समुप्पण्णं आसि / अह सण्णिहिअदेवया तस्स मुर्णिदस्स केवलनाणमहसवं आरंभिंसु / पन्धयाऽऽसण्णनयरवासिगो जणा अहमहमिगा-पुवयं तत्थ तं महामुणिं वंदिउं निग्गा। नागावत्याऽऽहसणभूसि मुणिवरवंदणाय गच्छंत जगं दणं अइविम्हएण सा निन्नामिगा खग चित्तलिहियव्य संठिआ, तओ सा परंपराए लोगाऽऽगमणकारणं णच्चा दुक्खभारमिव कट्ठभारं चइत्ता जणेहिं सह चलंती निन्नामिगा तं गिरि आरोहित्या ‘जं तित्थाई सघसाहरणाई हुँति' / सा महामुर्णिदस्स पाए कप्पतरुन्च मग्गमाणा सागंदं वंदेइ 'मई हि गईए अणुसारिणी सिआ'। अइ जगजंतुहियावहो सो मुणिवरो लोग मेहो इव अल्हायंतो गहीराए झुणीए धम्प्रदेषां कुणेइ-आममुत्तनिवद्वपलिअंकाऽहिरोहण-सरिसविसयसेवणं भवभूमीए निवडगाय सिमा, सयपाणीगं पुत्त-मित-फलताइ-परिवारजोगो एगगामसहाऽऽवासमुत्तपहिअजगुवमो, चुलप्तीलक्खजोणिगहणभीसणसंसारे भमंताणं जीवाणं अणंतक्खुत्तो सम्मपरिणाम जागिओ दुहसंभारो संपनो, लोगे वालग्गकोडिमित्तं पि तं किंपि ठाणं / नत्थि, जत्थ जीवा बहुसो दुक्खपरंपरं न पत्ता / एवं सोच्चा निन्नामिगा अंजलि काऊण भयवंतं कहेइ-तुम्हे राय-रकेसुं सुहगदुहगेहुं च सिरिमंतनिधणेसु य तुल्लो सिआ तेण विणविज्जइ - भगवंतेहिं एसो संसारो दुक्खाणं खागी कहिओ, ता ममाओ अहियतमो इह को वि दुहिओ किं अत्थि ? / केवली आह-दुहिअमाणिणि ! भद्दे ! निरय -तिरिअगइगयजीवाणं पुरओ तुज्झ केरिसं दुक्खं, अण्णेसि जीवाणं दुक्खंसुणाहि-पाणिणो नियकम्मपरिणामेण निरयभूमीए उववज्जिरे, तत्थ जीवा छेयणभेयणाइवेयणं सहिरे, परमाहम्मिएहिं असुरेहिं के वि जंतेहिं तिलपीसणमिव निपीडि- . ज्जति, कई व करवतेहिं केवि दारिजति, के वि मूलसंज्जासुं साइज्जति, के वि सिलायलंमि वत्थमिव अफालिज्नंति, के वि लोहपत्ता पिय मोग्गरेहिं कुट्टिजंति, के वि