________________ भैरहस्स कैवलुप्पत्ती। ज्जगं पडियं, महीवई अंगुलीएं गलियं तं अंगुलीभं बरहिणो बरिहभाराओ पंडियं एगं बरिहं पिव न जाणेइ / चक्कवट्टी कमेण देहंगाई पासंतो दिवा मर्यककलं पिक मुदि. यारंडियं गलियजोण्हं तं अंगुलिं पेक्खेइ, अहो इमा अंगुली तेयरहिया किं ? ति विधितंतो नरेसरो भूमीए पडियं अंगुलियं पासेइ, अण्णाई पि अंगाई आहरणेहिं विणा सोहारहियाइं किं ? ति चिंतिऊण सो अवराईपि भूसणाई मोत्तुं आरंभेइ, पुव्वं नरिंदो माणिक्कमउडं उत्तारेइ, तइया चुयरयणं मुद्दियं पिव मउडहीणं सिरं पासेइ, तो माणिक्ककुंडलाइं उज्झिऊण सो कुंडलेहिं विहीणे कण्णपासे सूर-चंद-रहिआओ पुवावरदिसानो विव पासेइ / पुणो 'गेवेज्जयं जहाई, अह निवो गेवेज्जयरहियं गीवं निज्जलं नई पिव सिरिरहियं पेक्खेइ / खणेण हारं उत्तारेइ, तया नरिंदो गयतारगं गयणं पिव हारविहीणं उरत्थलं आलोएई / जया कैऊराइं च मुंचेइ, तया सो भूवो *उव्वेढिय-अड्ढलइगापासे सालदुमे विव के ऊरविमुत्ते दुणि बाहे पासेइ / हत्थमूलेहिंतो जया कंकणाई चएई तया सो आमलसारग-रहियवरपासायं पिव तेहिं वज्जियाई हत्थमूलाई पेक्खेइ / जया अण्णाई पि अंगुलिज्जगाई मुंचेइ तया सो भूवई भट्ट मणीओ फणिफणाओ विव. अंगुलिज्जगहीणाओ अंगुलीओ आलोएइ / जइआ पायकडगे चयइ तइआ गलियसुवण्णवलए गयरायदसणे विव कडगरहिए पाए पासेइ, इन कमेण भरहनरिंदो चत्तसव्वंगभूसणं गयसिरि अप्पाणं जिण्णपण्णं तरुं पिव पासेइ, पासिउण चिंतेइ / भरहस्स चिंतणं.' अहो घिरत्यु इमस्स देहस्स, जो भूसणाईहिं सरीरस्स सोहा चित्तकम्मेहि भित्तीए पिव कारिमा, अंतो विहाइमलकिलिण्णस्स बाहि इंदियच्छिद्द-भवमलेहि भरियस्स इमस्स सरीरस्स चिंतिज्जमाणं किंपि सोहणं न सिया, इमं सरीरं कापूर-कत्यूरीपमुहसुगंधिवत्थूई पि उसरभूमी जलहरजलाई पिव दूसेइ / विसएहितो विरज्जिऊण जेहिं मोक्खफलो तवो तविओ, तत्तवेईहिं तेहिं चेव एयस्स फलं गहिरं ति चिंतमाणस्स सम्म अपुवकरणकमेण खवगसे ढिसमारूढस्स मुक्कज्झाणं संपत्तस्स घाइकम्मक्खएण अह तस्स भरहेसरस्स जलहरपडलविणासेण आइच्चपयासो विव केवलं नाणं पयडीहोइ। 1 बहिणः-मयूरस्य / वहंभारात्-मयपिच्छसमूहात् / 2 प्रीवाभूषणम् / 3 केयूरे-हस्तभूषणे / 1 उद्वेष्टितार्द्धलतिकापाशौ / 5 बाहू / 6 कृत्रिमा / 7 तत्त्ववेदिभिः /