________________ 220 सिरिउसनाहचरिए करेहिं हि कमलाई पहासियाई हुंति' / पहु ! अहं पच्छिमदिसाए तुम्ह सामतराया इव ठाइस्सामि, अवणिसासण ! सव्वया य तुह सासण मत्थएण धरिस्सामित्ति वोतूण भरहनरिंदस्स पढमं पेसिअं तं सरं पाइको इव पहा सवई अप्पेइ, तो मुत्तसरूबनियतेयं व कडगाई कडीसुत्तं चूडामणि उरोमणि दीणाराइं च रण्णो अप्पेई, पुढवीवई तस्स आसासणकए तं सव्वं गिण्हेई, 'पढम पाहुडगहणं तं हि पहुणो पसायचिन्हं-', आलवालंमि पायवमिव तत्थच्चिय तं ठविउआण वेरिनिवारणो भरहनरिंदो पुणो खंधावारं समागच्छेइ, तइआ सो तक्कालं कप्परुक्खेणेव गिहिरयणेण उवणीयदिव्वभोयणेहिं अट्ठमतवपारण विहेइ / तओ नरिंदो पहासदेवस्स अट्टाहियामहूसवं कुणेई, पुव्वं हि सामंतमेत्तस्सावि पडिवत्तीओ उइयाओ / तो भूवई पयासो अणुदीवमिव अणुचक्कं गच्छंतो समुदस्स दाहिणदिसाए सिंधुमहानईए तडं पावेइ,तेणच्चिय 'नईरोहमग्गेण पुन्वाभिमुहं गंतूण पुढवीसो सिंधुदेवीसयणसमीवंमि खंधावारं निवेसेइ / सो सिंधुदेवि मणसि काऊणं अट्ठमं तवं विहेइ, तो वायाहयतरंगुव्व सिंधुदेवीए आसणं चलेइ, तओ सा ओहिनाणेण समागयं चक्करहि जाणिऊण दिव्वेहि पभूएहि पाहुडेहिं तं अच्चिउं उवागच्छेइ, तओ गयणत्थिआ सा जय जयति आसीसापुत्वयं वएइ-तुम्हाणं किंकरी होऊण इह अहं चिट्ठामि, आदिससु,किं तुव कुणेमु ? ति वोत्तण सा सिरिदेवीए सव्वस्समिव निहीणं संतइमिव अहुत्तरं रयणभरियकुंभसहस्सं, तह कित्ति-जयसिरीणं सह उव्वहिउं जोग्गाई दुण्णि रयण भदासणाईच, नागरायसिरोरयणाई उद्धरिऊण विणिम्मिए दिप्पंतरयणमइए बाहुरक्खगे य, मज्झभागंमि उक्किण्ण-मूरबिंबसोहे कडगे, मउयमुढिगेज्झाई दिव्ववसणाई च नरिंदस्स देइ / सिंधुराओ इव स नरिंदो सिंधुदेवीए तं सव्वं पडिगिहिऊण तं च पसायालावेण पमोइत्ता विसज्जेइ / अह सो भूवईणं वरो अहिणव-पुण्णिमा-चंदसोयर-सुवण्णभायणे अट्ठमभत्तस्स पारणं करेइ / तो सो नरदेवो सिंधुदेवीए अट्ठाहिआमहं विहेऊण अग्गगामिणेव चक्केण दंसिज्जमाण पहो पुरओ चलेइ / भरहेसरो उत्तरपुरच्छिमदिसाए कमेण वच्चंतो भरहखेतड्ढदुगसीमाधरं वेयड्ढपव्वयं पावेइ, तस्स य दक्खिणिल्लनियंबभागे वित्थारायामसोहियं निवसणमिव खंधावार निवेसेइ / तत्थ य पुढवीवई अट्ठमभत्तं कुणेइ, तेण य वेयड्ढगिरिकुमारस्स आसणं परिकंपेइ, सो वेयड्डुद्दिकुमारो ओहिनाणेण 'भरहखित्तं मि अयं पढमो चक्कवट्टी समुवण्णो शि जाणेइ / अह सो तत्थ समागंनूण आगासथिओ समाणो इमं ववेइ-‘पहु ! 1 नदीरोधोमार्गेण / 2 बाहुरक्षकान् / 3 वस्त्रमिव / 4 वैताढ्याद्रिकुमारः।