________________ भाष्यगाथा-२९९-३०२] 83 वाइद्धं / तस्सेवेगस्स हेट्ठोवरिं करेति पयाणि अक्खराणि बिंदूणि मत्ताओ घोसे वा / खलितं पि पदादीहिं चेव पंचहिं / 'मिलितं'-सामाइयपदे दसवेयालिय-उत्तरज्झय-णादीणं अणेगाणि पदादीणि पंच एगम्मि मेलेति / अपडिपुण्णं पि पदादीहिं चेव पंचहि / 'सट्टाणे चेव चरिमस्स'त्ति घोसअजुत्तं?, घोसेहिं चेव न पदादीहिं / इताणि एतेसिं हीणक्खरादीणं पच्छित्तं भण्णति... खलिय मिलिय वाइद्धं, हीणं अच्चक्खरं वयंतस्स / विच्चामेलिय अप्पडिपुण्णे घोसे य मासलहुं // 301 // "खलिय मिलिय०" गाधा / हीणक्खरं वयमाणे अधितक्खरं, विच्चामेलितं, वाइद्धं, खलितं, मिलितं,अपडिपुण्णं, अघोसजुत्तं वदमाणे सव्वेसु एतेसु मासलहुं / आणाभंगे सामिणो ह्वा 4 / अणवत्थाए ह्वा 4 / जधा सो तधा अण्णे वि काहिंति मिच्छत्ते ह्व 4 / जधा तं२ अलितं ३तहण्णं पि त्ति मिच्छत्तं भवति / अधवा जहुत्तकारी न भवति त्ति मिच्छत्तं भवति। विराधणा दुविधा-आतविराधणा, देवता छलेज्जा, अण्णो वा साधू भणेज्जा-'मा हीणादीणि करेहि' त्ति असंखडादी होज्जा / आतविराधणाए परितावमहागिलाणाऽरोवणा, संजमविराधणा / "सुत्तऽण्णधुच्चारणे अत्थविसंवादो, अत्थविसंवादे चरणविसंवातो, चरणाभावे सव्वा दिक्खा णिरत्थिया / लहुगग्रहणाद् ह्रस्व-दीर्घवद् गुरुकोऽपि सूचितो भवति / गुरुगं ति वा, अणुग्घातियं ति वा, कालगं ति वा, गुरुगस्स णामाणि / लहुगं ति वा, उग्घातियंति वा, सुक्किलं ति वा लहुगस्स णामाणि / एत्थ गुरुय-लहुय-विसेस-वित्थरजाणणत्थं आयरितो तिविधं पच्छित्तं दाएति / तं जधा-दाणपच्छित्तं, तवपच्छित्तं, कालपच्छित्तं / तत्थ दाणपच्छित्तं गुरुयं लहुयं च / एवं तव-कालपच्छित्ताणि वि गुरु-लहूणि। तत्थ दाणपच्छित्तं गुरुयं जंतु निरंतरदाणं, जस्स व तस्स व तवस्स तं गुरुगं / जं पुण संतरदाणं, गुरू वि सो खलु भवे लहुओ // 302 // "जं तु निरंतर०" गाधा / 'जस्स व तस्स व तवस्स त्ति,' गुरुगस्स वा अट्ठमादिणो, लहुगस्स वा णिव्वियादिणो / इदाणि दाणओ चेव लहुयं भण्णति / 'जं पुण संतरदाणं, गुरू वित्ति अट्ठमादी वि तवो संतरं कीरति जाए आवत्तीए सा दाणतो लहुती / जहा चउलहु-छल्लहुगाणं अट्ठमदसमाणि संतरं कीरंति / एस ताव दाणओ विशेषो गुरुलघ्वोः / 1. घोसजुत्तं पू० 1 / 2. जधेयं पू० 1-2 / 3. वण्णं पि, पा० / 4. पच्छित्तं भ० पू० 2 / 5. सूत्राऽन्यथोच्चारणे / 6. जाव पू० 2 /