________________ श्री राजेन्द्र सुबोधनी आहोरी - हिन्दी - टीका 2-3-32 (540) 529 मणुण्णामणुण्णेहिं गंधेहिं नो सज्जिज्जा, नो रज्जिज्जा, जाव नो विणिघायमावज्जिज्जा, केवली बूया०- मणुण्णामणुण्णेहिं गंधेहिं सज्जमाणे जाव विणिघायमावज्जमाणे संतिभेया जाव भंसिज्जा, न सक्का गंधमग्घाउं नासाविसयमागयं / रागदोसा उ जे तत्थ, ते भिक्खू परिवज्जए / / घाणओ जीवे मणुण्णामणुण्णाई गंधाई अग्घायइत्ति तच्चा भावणा। अहावरा चउत्था भावणा-जिब्भाओ जीवे मणुण्णामणुण्णाइं रसाइं अस्साएइ, मणुण्णामणुण्णेहिं रसेहिं नो सज्जिज्जा जाव नो विणिघायमावज्जिज्जा, केवली बूयाoणिग्गंथेणं मणुण्णामणुण्णेहिं रसेहिं सज्जमाणे जाव विणिघायमावज्जमाणे संतिभेया जाव भंसिज्जा, न सक्का रसमस्साउं जीहाविसयमागयं / रागदोसा उ जे तत्थ, ते भिक्खू परिवज्जए / जीहाओ जीवे मणुण्णामणुण्णाई रसाइं अस्साएइत्ति चउत्था भावणा। अहावरा पंचमा भावणा-फासओ जीवे मणुण्णामणुण्णाई फासाइं पडिसेवेड, मणुण्णामणुण्णेहिं फासेहिं नो सज्जिज्जा जाव नो विणिघायमावज्जिज्जा, केवली बूयाणिग्गंथे णं मणुण्णामणुण्णेहिं फासेहिं सज्जमाणे जाव विणिघायमावज्जमाणे संतिभेया संतिविभंगा संतिके वलीपण्णत्ताओ धम्माओ भंसिज्जा, न सक्का फासमवेएउं फासविसयमागयं / रागदोसा उ जे तत्थ ते भिक्खू परिवज्जए / फासओ जीवे मणुण्णामणुण्णाई फासाइं पडिसंवेएति इइ पंचमा भावणा। एतावता पंचमे महव्वए सम्म अवट्ठिए आणाए आराहिए यावि भवड़, पंचमं भंते ! महव्वयं / इच्चेएहिं पंचमहव्वएहिं पणवीसाहि य भावणाहिं संपण्णे अणगारे अहासुयं अहाकप्पं अहामग्गं सम्मं काएण फासित्ता पालित्ता तीरित्ता किट्टित्ता आणाए आराहिता यावि भवइ / / 540 // II संस्कृत-छाया : अथापरं पञ्चमं भदन्त ! महाव्रतं सर्वं परिग्रहं प्रत्याख्यामि, तत् अल्पं वा बह वा अणु वा स्थूलं वा चित्तमद् वा अचित्तमद् वा, नैव स्वयं परिग्रहं गृह्णीयात्, नैवाऽन्यैः परिग्रहं ग्राहयेत्, अन्यमपि परिग्रहं गृह्णन्तं न समनुजानीयात् यावत् व्युत्सृजामि / तस्य इमाः पञ्च भावनाः भवन्ति। तत्र इयं प्रथमा भावना-श्रोत: जीवः मनोज्ञाऽमनोज्ञान् शब्दान् शृणोति, मनोज्ञामनोज्ञेषु शब्देषु न सज्येत न रज्येत न गृध्येत न अध्युपपद्येत, न विनिघातमापद्येत, केवली बूयात्०- निर्ग्रन्थः मनोज्ञामनोज्ञेषु शब्देषु सज्यमानः रज्यमानः गृह्यमानः मुह्यमानः अध्युपपद्यमान: यावत् विनिघातमापद्यमानः शान्तिभेदाः शान्तिविभङ्गाः