________________ मुसं न वयई जो उ, तं वयं बूम माहणं / / चित्तमन्तमचित्तं वा, अप्पं वा जइ वा बहुं / न गेण्हाइ अदत्तं जे, तं वयं बूम माहणं // दव्वमाणुसतेरिच्छं, जो न सेवइ मेहुणं। मणसा कायवक्केणं, तं वयं बूम माहणं / जहा पोमं जले जायं, नोवलिप्पइ वारिणा। एवं अलित्तं कामेहिं तं वयं बूम माहणं / / अलोलुयं मुहाजीवी, अणगारं अकिंचणं / असंसत्तं गिहत्थेसु तं वयं बूम माहणं / / जहित्ता पुव्वसंजोगं, नाइसंगे य बन्धवे। जो न सज्जइ भोगेसुं, तं वयं बूम माहणं / - उत्तराध्ययनसूत्र, संपादक-साध्वी चंदना, 25/19-29 वारिपोक्खरपत्ते व आरग्गेरिव सासपो। यो न लिप्पति कामेसु तमहं ब्रूमि ब्राह्मणं // यो दुक्खस्स पजानाति इधेव खयमत्तनो। पन्नभारं विसञत्तं तमहं ब्रूमि ब्राह्मणं // गम्भीर पझं मेधाविं मग्गामग्गस्स कोविदं। उत्तमत्थं अनुप्पत्तं तमहं ब्रूमि ब्राह्मणं // - धम्मपद, ब्राह्मणवर्ग, 401-403, संपादक-भिक्षुधर्मरक्षित, 1983 शुद्रोऽपि शीलसंपन्नो गुणवान् ब्राह्मणो भवेत्। ब्राह्मणोऽपि क्रियाहीनः शूद्रापत्यसमो भवेत् // अतः - सर्वजातिषु चाण्डालाः सर्वजातिषु ब्राह्मणाः / ब्राह्मणेष्वपि चाण्डालाः चाण्डालेष्वपि ब्राह्मणाः // कृषि-वाणिज्य-गोरक्षां राजसेवामकिंचनाः / ये च विप्राः प्रकृर्वन्ति न ते कौन्तेय ! ब्राह्मणाः / / 3 / / हिंसकोऽनृतवादी च यौर्ययाभिरतश्च यः / परदारोपसेवी च सर्वे ते पतिता द्विजाः // ब्रह्मचर्यतपोयुक्ताः समानलोष्टकांचनाः / सर्वभूतदयावन्तो ब्राह्मणाः सर्वजातिषु // (75)