________________ जैनगीता। / त्रयस्त्रिंशोऽध्यायः / (धर्माधिकारः) जैनः स एव मनुते जगदेकसारं, हेतुस्वरूपसुविशुद्धमुदाररूपम् / सार्वज्यलाञ्छितजिनरुदितं सुधर्म, धर्मो जिनोदिततया भविनां शरण्यः // 11 // सर्वेषु धर्म उदितः परमार्थसारो, दौर्गत्यवारणसहः सुगतेः प्रदाता / तीर्यैः समैस्तत. इयं प्रतितन्त्रसिद्धि- धर्मों.. // 2 // सामान्यमेकमिह नैव विलोक्यते झै स्तस्य स्वरूपममलाश्रयशुद्धिसिद्धम् / / उक्त्वापि मङ्गलतया जंगुरस्य सङ्ख्यां, धर्मो शब्देन नैव न च तन्मनसाऽस्य जन्म, किन्त्वस्य भेदधरणात् त्रय एव भेदाः / तच्छून्यतामुपगते न हि धर्मतत्त्वं, धर्मो० // 4 // स्वप्राणनाशसमयेऽपि न परं विहिस्याद् , यत्नश्च सर्वभविनामवनाय नित्यम् / प्राग्बद्धदुष्टदुरितोपशान्तिः, धर्मो० देवाः प्रमाणमिति धर्मधरानमन्ति, तेऽतोऽभ्युपेयममलं श्रुतवाक्प्रणीतम् / / मिथ्यात्वसङ्गतिभियेदमसाध्यमुक्तं, धर्मो० // 6 // शेषं समग्रमुदितं द्रुमपत्रकीय, सिद्धं ततोऽधिकरणं त्रितयप्रसिद्धथै / धर्मस्य वृत्तमनगारपदोपशोभ, धर्मो० // 7 //
