________________ परिजुण्णा प्रव्रज्या [67] दाहामी पतिदिवसं तव पादं गंतु साहूणो बूहि / सावेण पेसिओऽहं करेज्ज जं आणवे साहू // 604 // साहू भणंति दमगं जो पब्वइतं करेति कम्मम्हं / तं कारवेसु न गिहिं पव्वइओ दव्वओ ताहे // 605 // साहू भणंति दिवसं पढियव्वं जं च देमु उवएसं / एयं कम्मं अम्हं सिक्खं दुविहं पि गाहिंति // 606 // कतिवयदिवसगतेहिं अह सड्ढो भणति तं भर्ति गिण्ह / उक्कोसगभत्तेणं सुहितो रत्तो लवे इणमो 307 अच्छतु तुम्भं हत्थे जति ता मग्गे तदा दलेज्जाहि / कतिवयदिवसेहिं ततो अभिगयधम्मो उवठविओ। दा परिजुण्णेसा भणिता सुविणा देवीए पुप्फचलाए / नरगाणं दंसणेणं पव्वज्जाऽऽवस्सए वुत्ता। दा 609 चतुरो तु गोणपाला सत्थाहीणं जतिं तु अडविए / पडिलाभिंति पढ्छा दोहि दुगुंछाइयं तहियं / / 610 // दियलोगगता तत्तो चइतुं दुगुंछी दसपणे दासत्तं / तत्तो मिगा य हंसा सोवागा चित्तसंभूता // 611 // अदुगुंछी तित्थगरं पुच्छति किं सुलभदुलभधोहि म्हे / तित्थंकराह विग्धं अम्मापितरो करेहिंति // 12 //