________________ [ 192] पञ्चकल्प-भाष्ये देसूर्णपि हु कोडिं अच्छंतो सो विसुज्झती णियमा / तम्हा विसुद्धभावो सुज्झति णियमा जिणमयंमि // बाहिरकरणे जुत्तो उवओगमहिडिओ सुतधराणं / जं दोस समावण्णो वि णाम जिणवयणतो सुद्धो // दव्वेण य भावेण य सुद्धमसुद्धे य होति चतुभंगो। ततिओ दोसु विसुद्धो चउत्थतो उभयह असुद्धो॥ बितिओ भावविसुद्धो दव्वविसुद्धोय पढमओ होति। अहवा वि दोसकरणं दव्वे भावे य दुविहं तु 1725 भावविसुद्धाराहको दव्वतोसुद्धोय होतऽसुद्धोध। जे जिणदिट्ठा दोसा रागादी तेहिं ण उ लिप्पे 1726 एते सामण्णतरं कीयादी अणुवउत्तो जो गिण्हे / तहाणगावराहे संवढियमोवराहाणं . // 1727 / / आवण्णे सहाणं दिज्जति अह पुण बहुं तु आवण्णो। तहियं किं दायव्वं ? भण्णति इणमो सुणह वोच्छं // तहियं किं वायव्वं ? तबो व छेदो तहेव मूलं वा। कत्थेदं भणितंती भण्णति तु णिसीहणामंमि 1729 वीसतिमे उद्देसे मास चउम्मास तह य छम्मासं। उग्घायमणुग्घातं भणियं सव्वं जहाकमसो।।१७३०॥
