________________ 242 सुभाषितसूक्तरत्नमाला कुरङ्गमातङ्गपतङ्गभृङ्ग-मीना हता पञ्चभिरेव पश्च / एकः प्रमादी स कथं न हन्यते, य: सेव्यते पञ्चभिरेव पञ्च // 3 // प्रसज्यते यौवन एव जन्तो, रेकैकरूपे विषये गादिः / लोलाऽतिलोला तु वयस्त्रयेऽपि, रसे च वाक्ये च कृतप्रसक्तिः 4 यदिह नरकतिर्यग्मानवस्वर्गिषु स्यात् , किमपि विषयदुःखं देह मानसं स्यात् / तदजितकरणानां जृम्भितं विद्धयशेष, मुखमपि यत्कार्य सर्वमेतज्जयस्य // 5 // आत्मभूपतिरयं सनातनः, पीतमोहमदिराविमोहितः। किङ्करस्य मनसोऽपि किङ्करै-रिन्द्रियैरहह किङ्करीकृतः // 6 // दुद्धदही विगईओ, आहारेइ अभिक्खणं / अरए अ तवोकम्मे, पावसमणु त्ति बुच्चइ // 7 // जहा दवग्गी पउरेंधणे वणे, समारूओ नोवसमं उवेइ / एविंदियग्गीवि पगामभोइगो, न बंभयारिस्स हिताय कप्पइ / 8 / तेनागमानाममृतं निपीतं, शुश्रपिताः सद्गुरवश्व तेन / पञ्चेन्द्रियार्थाश्चतुरः कपाया,-नेकैकवीरानपि यो जिगाय // 9 // 95 कलियुगसूक्तानि कालः संप्रति वर्तते कलियुगः सन्तो नरा दुर्लभाः, देशाश्च प्रलयं गताः करमरैर्लोभं गता पार्थिवाः /
