________________ 132 सुभाषितसूक्तरत्नमाला अन्नं इमं कुटुंब, अन्ना लच्छी सरीरमवि अन्नं / मोत्तुं जिणिदधम्मं, न भवंतरगामिओ अन्नो // 4 // पुत्रमित्रकलत्रादेः, शरीरस्याऽपि सत्क्रिया। परकार्यमिदं सर्व, न स्वकार्य मनागपि // 5 // मायापिआणुसाभाया-भज्जापुत्ता य ओरसा। नाऽलं ते मम ताणाय, लुम्पंतस्स सकम्मुणा // 6 // थावरं जंगमं चेव, धणं धन्न उवक्खरं / पच्चमाणस्स कम्मे हिं, नाऽलं दुक्खाउ मोयणे // 7 // आत्मार्थ सीदमानः स्वजनपरिजनो रौति हाहारवातों, भार्या चात्मीयभोगं गृहविभवसुखं स्वं वयस्थाश्च कार्यम् / . क्रन्दन्त्यन्योन्यमन्यस्त्विह हि बहुजनो लोकयात्रानिमित्तं, योवा यस्माच्च किञ्चिन् मृगयति हि गुणं रोदितीष्टःस तस्मै // 8 // 40 अशुचिभावनासूक्तानि विलोक्य दूरस्थममेध्यमल्पं, जुगुप्ससे मोटितनासिकस्त्वम् / भृतेषु तैरेव विमूढ ! योषावपुष्षु, तत्किं कुरुषेऽभिलासम् // 1 // यतः शुचीन्यप्यशुचीभवन्ति, कम्याकुलात्काकशुनादिभक्ष्यात् / द्राग भाविनो भस्मतया ततोऽङ्गान्, मांसादिपिण्डात्स्वहितं गृहाण , अमेध्यपूर्णे कृमिजालसंकुले, स्वभावदुर्गन्धयुते विनश्वरे / कलेवरे मूत्रपुरीषसंग्रहे, रमन्ति मूढा विरमन्ति पण्डिताः॥३॥