________________ 16) / श्रीमदागमसुधासिन्धुः / चतुर्थो विभागः पियाहिं मणुनाहिं (मणामाहि) थोरालाहिं वग्गूहिं पालवति संलवति नो श्रद्धासणेणं उवणिमंतेति णो मत्थयंसि अग्वाति य, किंपि श्रोहयम. णसंकप्पे मियायति, तं भवियव्व णं एत्य कारणेणं, तं सेयं खलु म सेणियं रायं एयमट्ठ पुच्छित्तए, एवं संपेहेइ 2 जेणामेव सेगिए राया तेणामेव उवागच्छइ 2 करयलपरिग्गहियं सिरसावत्तं मत्थए अंजलि कटु जएणं विजएणं वद्धावेइ वद्धावइत्ता एवं वदासी-तुम्भे णं तायो ! यन्नया मम एजमाणं पासित्ता श्रादाह परिजाणह जाव मत्थयंसि अग्घायह घासणेणं उवणिमंतेह, इयाणि तायो ! तुम्भे ममं नो श्रादाह जाव नो श्रामणेणं उपणिमंतेह किंपि श्रोहयमणसंकप्पा जाव झियायह, तं भवियव्वं तो ! एत्थ कारो, तो तुम्भे मम तायो ! एयं कारणं अगू. हेमाणा असंकेमाणा श्रनिराहवेमाणा अप्पच्छाएमाणा. जहाभूतमवितहमसंदिद्धं एयमट्ठमाइक्खह, तते णं हं तस्स कारणस्स अंतगमणं गमिस्सामि 2 / तते णं से सेणिए राया अभएणं कुमारेणं एवं वुत्ते समाणे अभयकुमारं एवं वदासी-एवं खलु पुत्ता ! तव चुल्लमाउयाए धारिणीए देवीए तरस गम्भस्स दोसु मासेसु अइक्कतेसु तइयमासे वट्टमाणे दोहलकालसमयंसि अयमेयारूवे दोहले पाउभवित्था-धन्नात्रो णं तायो अम्मयायो तहेब निरवसेसं भाणियव्वं जाव विणिति, तते णं अहं पुत्ता धारिणीए देवीए तस्स अकालदोहलस्स बहूहिं पाएहि य उवाएहिं जाव उप्पत्ति अविदमाणे श्रोहयमणसंकप्पे जाव मियायामि, तुमं प्रागपि न याणामि, तं एतेणं कारणेणं अहं पुत्ता ! श्रोहय जाव झियामि 3 / तते णं से अभयकुमारे सेणियस्स रन्नो अंतिए एयमट्ट सोचा णिसम्म हट्ठ जाव हियए सेणियं रायं एवं वदासी-मा णं तुम्भे तायो ! श्रोहयमण जाव झियायह, अहराणं तहा करिस्मामि जहा णं मम चुल्लमाउयाए धारिणीए देवीए अयमेयारुवस्स अकालडोहलस्स. मणोरहसंपत्ती भविस्सइत्तिकट्टु