________________ श्रीज्ञाताधर्मकथाङ्ग-सूत्रम् : अध्ययनं 8 ] [ 126 तहेव सव्वं, तते णं तुम्भे देवाणुप्पिया ! कालमासे कालं किच्चा जयंते विमाणे उववरणा तत्थ णं तुब्भे देसूणाति बत्तीसातिं सागरोवमाई ठिती, तते णं तुब्भे तायो देवलोयायो अणंतरं चयं चइत्ता इहेव जंबुद्दीवे 2 जाव साइं 2 रजाति उपसंपजित्ताणं विहरह, तते णं अहं देवाणुप्पिया ! तायो देवलोयायो घाउखएणं जाव दारियत्ताए पञ्चायाया,-किं थ तयं पम्हुटुंज थ तया भो जयंत पवरंमि वुत्था समयनिबद्धं देवा ! तं संभरह जाति // 1 // 14 / तते णं तेसिं जियसत्तुपामोक्खाणं छराहं रायाणं मल्लीए विदेहवररायकन्नाए अंतिए एतमटुं सोचा णिसम्म सुभेणं परिणामेणं पसत्येणं अज्झवसाणेणं लेसाहिं विसुज्झमाणीहि तयावरणिजाणं कम्माणं खयोवसमेण ईहावूह-मग्गणगवेसणं करेमाणस्स सरिणजाइस्सरणे समुप्पन्ने, एयम४ सम्म अभिसमागच्छति 15 / तए णं मल्ली अरहा जितसत्तुपामोक्खे छप्पि रायाणो समुप्पण्णजाइसरणे जाणित्ता गब्भघराणं दाराई विहाडावेति, तते णं ते जितसत्तुपामोक्खा जेणेव मल्ली अरहा तेणेव उवागच्छंति 2 तते णं महबलपामोक्खा सत्तविय बालवयंसा एगयो अभिसमन्नागया यावि होत्था 16 / तते णं मल्लीए अरहाते जितसत्तूपामोक्खे छप्पिय रायाणो एवं वदासी-एवं खलु अहं देवाणुप्पिया ! संसारभयउबिग्गा जाव पव्वयामि तं तुब्भे णं किं करेह किं च ववसह(वसह) जाव किं भे हियसामत्थे ?, जियसत्तुपामुक्खा छप्पिय रायाणो मल्लिं अरहं एवं वयासी-जति णं तुम्मे देवाणुप्पिया ! संसार जाव पव्वयह अम्हे णं देवाणुप्पिया ! के अण्णे ग्रालंबणे वा श्राहारे वा पडिबंधे वा जह चेव णं देवाणुप्पिया ! तुब्भे अम्हे इयो तच्चे भवग्गहणे बहुसु कज्जेसु य मेढी पमाणं जाव धम्मधुरा होत्था तहा चेव णं देवाणुप्पिया ! इसिंहपि जाव भविस्सह, अम्हेविय णं देवाणुप्पिया ! संसारभउविग्गा जाव भीया जम्मणमरणाणं, देवाणुप्पियाणं सद्धिं मुंडा भवित्ता जाव पव्वयामो