________________ श्रीज्ञाताधर्मकथाङ्ग-सूत्रम् / अध्ययनं 5 ] [85 समणोवासए जाते अहिगयजीवाजीवे जाव पडिलामेमाणे विहरति, तए गां तस्त सुयस्स परिव्वायगस्त इमीसे कहाए लट्ठस्स समाणस्स अयमेयारूवे जाव समुप्पजित्था-एवं खलु सुदंसणेणां सोयं धम्मं विप्पजहाय विणयमूले धम्मे पडिवन्ने, तं सेयं खलु मम सुदंसणस्स दिट्टि वामेत्तए, पुणरवि सोयमूलए धम्मे बाघवित्तएत्तिकटु एवं संपेहेति 2 परिव्वायगसहस्सेगां सद्धिं जेणेव सोगंधिया नगरी जेणेव परिवायगावसहे तेणेव उवागच्छति 2 परिवायगावसहंसि भंडनिक्खेवं करेति 2 धाउरत्तवत्थपरिहिते पविरलपरिवायगेगां सद्धिं संपरिबुडे परिव्वायगावसहायो पडि. निक्खमति 2 सोगंधियाए नयरीए मज्झमज्झेणां जेणेव सुदंसणस्स गिहे जेणेव सुदंसणे तेणेव उवागच्छति, तते णं से सुदंसणे तं सुयं एजमाणां पासति 2 नो अब्भुट्ठोति नो पञ्चुग्गच्छति णो अाढाइ नो परियाणाइ नो वंदति तुसिणीए संचिट्ठति 1 / तए णां से सुए परिव्वायए सुदंसणं श्रणब्भुट्टियं जाव पासित्ता एवं वदासी-तुमं णं सुदंसणा! अन्नदा ममं एजमाणं पासित्ता अब्भुट्टेसि जाव वंदसि, इयाणिं सुदंसणा ! तुमं ममं एजमाणं पासित्ता जाव णो वंदसि,तं कस्स णं तुमे सुदंसणा ! इमेयाख्वे विणयमूलधम्मे पडिवन्ने ?, तते गां से सुदंसणे सुरणां परिव्वायएगां एवं वुत्ते समाणे भासणायो अब्भुटठेति 2 करयल-परिगहिय-दसराहं जाव सुयं परिवायगं एवं वदासी-एवं खलु देवाणुप्पिया ! अरहतो अरिट्टनेमिस्स अंतेवासी थावच्चापुत्ते नाम अणगारे जाव इहमागए इह चेव नीलासोए उजाणे विहरति, तस्स णं अंतिए विणयमूले धम्मे पडिवन्ने 10 / तते गां से सुए परिवायए सुदंसगां एवं वदासी-तं गच्छामो णं सुदंसणा ! तव धम्मायरियस्स थावच्चापुत्तस्स अंतियं पाउब्भवामो इमाइं च गां एयारूवातिं अट्ठाई हेऊई पसिणातिं कारणाति वागरणातिं पुच्छामो, तं जइ गां मे से इमाइं अट्ठातिं जाव वागरति तते गां अहं वंदामि नमसामि, अह मे से इमाति अट्टातिं