________________ [ 67 श्री आचाराङ्गसूत्रम् : श्रुतस्कंध 2 अध्ययनं 1 ] ॥अध्ययनं-१ :: उद्देशकः-१०॥ से एगइयो साहारणं वा पिंडवायं पडिगाहित्ता ते साहम्मिए अणापुच्छित्ता जस्स जस्स इच्छइ तस्स तस्स खद्धं खद्धं दलइ, माइट्ठाणं संफासे, नो एवं करिजा 1 / से तमायाय तत्थ गच्छिज्जा 2, एवं वइज्जा-अाउसंतो समणा ! संत मम पुरेसंथुया वा पच्छासंथुया तंजहा–अायरिए वा 1, उवज्झाए वा 2, पवित्ती वा 3, थेरे वा 4, गणी वा 5, गणहरे वा 6, गणावच्छेइए वा 7, अवियाई एएसि खद्धं खद्धं दाहामि, सेणेवं वयंत परो वइज्जाकामं खलु अाउसो ! अहापज्जत्तं निसिराहि, जावइयं (2) परो वयइ तावइयं (2) निसिरिज्जा, सबमेवं परो वयइ सव्वमेयं निसिरिज्जा 2 / ॥प्सू० 56 // से एगइयो मणुन्नं भोयणजायं पडिगाहित्ता पंतेण भोयणेण पलिच्छाएइ मा मेयं दाइयं संतं दट्टण सयमाइए पायरिए वा जाव गणा. वच्छेए वा; 1 / नो खलु मे कस्सइ किंचि दायव्वं सिया, माइट्ठाणं संफासे, नो एवं करिज्जा 2 / से तमायाए तत्थ गच्छिज्जा, (2) पुवामेव उत्ताणए हत्थे पडिग्गहं कटु इमं खलुत्ति बालोइज्जा, नो किंचि वि णिमूहिज्जा 3 / से एगइयो अन्नयरं भोयणजाय पडिगाहित्ता भयं (2) भुच्चा विवन्नं विरसमाहरइ, माइट्ठाणं संफासे, नो एवं करेज्जा 4 ॥सू० 57 // से भिक्खू वा (2) से जं पुण जाणिज्जा अंतरुच्छियं वा उच्छुगंडियं वा उच्छुचोयगं वा उच्छुमेरगं वा उच्छुसालगंवा उच्छुडालगं वा सिंबलिं वा सिंबलथालगं वा अस्सि खलु पडिग्गहियंसि अप्पे भोयणजाए बहुउझियधम्मिए तहप्पगारं अंतरुच्छुयं वा जाव सिंबलवालगंवा अफासुग्रं जाव नो पडिगाहिज्जा १॥से भिक्खू वा 2, से जं पुण जाणिज्जा बहुअट्ठियं वा मंसं वा मच्छं वा बहुकंटयं अस्सि खलु पडिगाहितंसि अप्पे सिया भोयणजाए बहुउज्मियधम्मिए तहप्पगारं बहुअट्ठिय वा मंसं वा मच्छं वा बहुकटयं वा लाभे संते जाव नो पडिगाहिज्जा 2 / से भिक्खू वा (2) जाव समाणे सिया णं परो बहुअट्ठिएणं मंसेण वा मच्छेण