Sittunja Kappo

SR No.: 004347
Original Sutra Author: N/A
Author: Labhsagar
Publisher: Agamoddharak Granthmala
Publication Year: 1970
Total Pages: 404
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 11 MB

Page 32

सिद्धशेखरनामोपरि पद्मभूपकथा 17 00000000000000000 100000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000001 मध्यरात्रेऽन्यदा नारी-रोदनं नगरादहिः / श्रत्वैकाकी ततः पद्मो गत्वा स्त्र्यन्ते जगावदः // 6 // किं त्वया रुद्यते नारि ! किं दुःखमस्ति तेऽधुना ? / नारी जगावहं राज्या-धिष्ठातृकाऽस्मि देवता // 7 // रक्षां करोमि राज्यस्य सर्वविघ्नापहारतः / मन्त्रीशनन्दनो योऽस्ति पुण्यवान् मदनोपमः / / 8 / / स एव योगिनाऽऽनीतो बनेऽत्र हन्तुमिच्छता / अग्निकुण्डे प्रक्षिप्याऽथ साध्यते रैनरोऽचिरात् // 9 // कोऽपि पाता न तस्याऽस्ति साहसी भुवि साम्प्रतम् / यो रक्षति सुतं मन्त्रि-नाथस्थ कष्टतोपि च // 10 // पद्मः प्राह स कुत्रास्ति ? देव्याहाऽस्य तरोः परः / अग्निकुण्डान्तिके योगि-समीपे विद्यतेऽधुना // 11 // पातयित्वाऽग्निकुण्डान्तस्तं धरं योगिराट् दृढं / साधयिष्यति कल्याण-पुरुषं दुष्टमानसः // 12 // पद्मस्तत्रत्य मन्त्रीश पुत्रं विमोच्य वेगतः / योगिनं पातयामास वह्निकुण्डे दुराशयम् // 13 // वह्निकुण्डे तदा योगी पतितो हेमपुरुपः / अभूत् तं वारिणा सिक्त्वा शीतं चक्रे नृपाङ्गजः // 14 // इतो मन्त्रिसुतं योग्यपहृतं स्वसुतं गतम् / ज्ञात्वा मन्त्रियुतो भूपोऽचालीत् तयोविलोकितुम् // 15 // अवीक्ष्य स्वसुतं मन्त्रिसुतं चाभून्न पोऽसुखी / यतो मोहोऽस्ति संसारे बन्धनं महतामपि // 16 // निषिध्य गीतगानादि समेत्य स्वगृहे नृपः / प्राह यः कथिता पद्म-धरयोः शुद्धिमजसा // 17 // तस्मै ग्रामशतं वर्य-वाजिविंशतिसंयुतम् / दास्येऽहं विलसन्मान-दानपूर्व न संशयः // 18 // इतोऽभ्येत्य जगौ काष्ठ-विक्रयी कोऽपि मानवः / भवतो नन्दनो हेम-नरयुग वीक्षितो वने // 16 // भूपालोऽग्रेसरं तं च कृत्वाऽचालीद् यदा पुरात् / तदाऽकस्मात् सुतो मन्त्रिसुतयुग मिलितोऽध्वनि // 20 // पुत्रं हेमनृसंयुक्तं प्रेक्ष्य भूपो जगावदः / भो ! मन्त्रिपुत्र ! कुत्रायं हेमना प्रापि सूनुना ? // 21 // ततो मन्त्रिसुतः प्राह सर्व योगिविचेष्टितम् / समहं नन्दनं स्वीये गेहेऽनपीन नृपस्ततः // 22 // काष्ठवाहकमाय स्त्रोक्तं भूपो ददौ धनम् / मन्त्रिमूनोविशेषेण भक्तिरामीन्नृपात्मजे // 23 // सुवर्णमयसान्निध्याद् राजाऽनृणां महीं व्यधात् / सप्तक्षेव्यां धनं भूरि व्ययति स्म यथाविधि // 24 // 'जिणभवण-बिंव-पुत्थय-संघसरूवेसु सत्तखित्तेसु / वविधं धणंपि जायइ सिवफलयमहो अणंतगुणं // 25 // लक्षभूपः स्वपुत्राय दत्त्वा राज्यं सत्सवम् / जग्राह संयम मुक्ति-सुखश्रीकारणं रयात् // 26 // पद्मोऽथ पृथिवीं पाति न्यायमार्गात तथा सदा / विसस्मार प्रजा लक्ष-महीशं निजचेतसः // 27 // रैनराद् विभवं भूरि प्राप्य प्रगे प्रगे सदा / अर्थिभ्योऽदात्तथा जाता इभ्यास्तेऽपि श्रिया क्रमात् // 28|| राजा सङ्घमसङ्ख्यातं मेलयित्वा शुभेऽहनि / यात्रां कत्तं चचालाथ शत्रुञ्जयांगरिं प्रति / / 26 / / सिद्धभूमीधरारूढः पद्मभूपो जिनेशितुः / स्नात्रा!रात्रिकादीनि कृत्यानि विदधेतराम् // 30 // धर्मघोषो गुरुः साधुकोटिद्वयनिषेवितः / कुर्वन् ध्यानं तदा प्राप केवलज्ञानमञ्जमा // 31 // स्तोकैदिनैर्गतान् सिद्धि-पुर्यां ताँस्तान मुनीन् नृपः / दृष्ट्वाऽदात्तस्य तीर्थस्य सिद्धशेखरनाम तु // 32 // तदा भूपोऽपि तत्रस्थो भावनां भावयन् हृदि / सर्वकर्मक्षयान्मुक्ति-नगरी समुपेयिवान् // 33 // राज्ञोऽङ्गरक्षकाः पञ्च-शतं ध्यानपरायणाः / क्षीणकर्माष्टकाः सिद्धि-पुरीं प्रपेदिरे रयात् // 34 // तदाऽभ्येत्य सुरास्तत्र कृत्वा सिद्ध महोत्सवम् / ययुः स्वर्गे ततः पद्म-पुत्रो हीरो व्यधान्महः // 35 // ततो हीरः समेत्य स्व-नगरे सङ्घमादरात् / भोजयित्वाम्बरैर्वयेमुदा पर्युदधापयत् // 36 //