________________ 162 शत्रुञ्जय-कल्पवृत्ती 1000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 1000000000000000000000000000000000000000mm ततः कृताञ्जलिभू यो-भूयः प्रणम्रमस्तकः / हनुमानुक्तवान् भक्ति-रसपूरितमानसः // 667 / प्रतापेन तु रामस्य देव्या निःश्वसितेन च / पूर्व दग्धा तु सा लङ्का पश्चाद्वायुवशं गता // 668 // शाखामृगस्य शाखायाः शाखां गन्तु पराक्रमः / यत्पुनस्तीयतेऽम्भोधिः प्रभावः प्राभवो हि सः // 66 // रावणेन हृतां सीतां ज्ञात्वा दाशरथिस्तदा / लक्ष्मणभ्रातृसुग्रीव-मारुतीनां पुरो जगौ 700 // लङ्कायां गम्यते लात्वा चमूमात्मभिरञ्जसा / विजित्य रावणं सीता सती सम्प्रति वाल्यते // 701 / / सुग्रीवे विभीषणे च लक्ष्मणेन सह रहो मन्त्रयतो रामो जगौमा स्म विश्वस सौमित्रे ! सुग्रीवे च विभीषणे / यस्य प्रीतिर्न सौदर्य का प्रीतिस्तत्र विद्यते ? // 702 // लक्ष्मणोऽवग–यान्ति न्यायप्रवृत्तस्य तिर्यश्चोऽपि सहायताम् / अपन्थानं तु गच्छन्तं सोदरोऽपि विमुश्चते // 703 / / ततो लक्ष्मणसुग्रीवौ ज्ञात्वा राममनस्तदा / ताडयामासतुर्टकां चमू मेलयितु द्रुतम् // 704 / / असङ्ख्य सुभटेरश्व-गज ढरथेस्तदा / मिलितश्चलतू राम-लक्षमणौ शोभनेऽहनि // 705 // उक्त'च-"मगसिरबहुलपक्खे पंचमिदिवसे दिवायरे उदिए / सुहकरणलग्गजोए अह ताण पयाणयं जायं। दिट्ठो सिही जलंतो निद्धृमो पथलदाहिणावत्ते / आहरणभूसिअंगी महिला सेअसिचयधरा // 2 // णिग्गंथमुणिवरिंदो छत्तं हयहसियं तहा कलसो / पवणो अ सुरभिगंधो अहिणवं तोरणं विउलं // 3 // खीरदुमंमि अ वासइ वामत्थो वायसो चलियपक्खो / वरभेरिसंखसद्दो सिद्धिं सिग्धं पसाहिति // 4 // " विमानः खेचराश्च लु-रश्वभस्यन्दनैः पुनः / भूचरा अचलन् सिंह-नादं कुर्वन्त आदरात् / / 706 / / दशास्यसुभटौ सेतु-समुद्रौ द्वौ लसदलौ / वाचिकूलस्थितौ रामो बबन्ध दृढ़बन्धनैः // 707 // यदा सेतोः समुद्रस्य बन्धं दाशरथिळधात् / तदाऽयमभवल्लोके प्रघोषः सर्वतो ननु // 708|| यतः-"दृषद्भिः सागरो बद्धो मनुष्यैरिन्द्रजिजितः / वानरर्वेष्टिता लङ्का जीवद्भिः किं न दृश्यते / 1 // ये मजन्ति निमजयन्ति च परास्ते प्रस्तरा दुस्तरे, वाझे वीर ! तरन्ति वानग्भटान् सन्तारयन्तेऽपि च / नैते ग्रावगुणा न वारिधिगुणा नो वानराणां गुणाः श्रीमद्दाशरथेः प्रतापमहिमा मोऽयं समुज्जम्भते // 709 // गत्वा सुवेलशैलेऽथ सुवेलं नाम पार्थिवम् / जित्वा दाशरथिर्लङ्क-समीपे समुपेयिवान् // 710 / / लङ्कापार्वे समायाते काकुत्स्थे सबले तदा / रावणो रणतूर्याणि नादयामास सर्वतः // 711 // अत्र अङ्गदरावणयोमिथो जल्पनमितिरामः किं कुरुते ? न किंचिदपि च प्राप्तः पयोधेस्तट, कस्मात् साम्प्रतमेवमेव हि ततो बद्धः किमम्मोनिधिः। क्रीडाभिः किमसौ न वेत्ति पुरतो लङ्क श्वरो वर्तते, जानात्येव विभीषणोऽस्ति लङ्कापदे स्थापितः॥१॥ तदा तत्र स्थितं रामं प्रणम्य मारुतिमुदा / प्रोवाच स्वामिभक्त्या तु लक्ष्मणे शृण्वति स्फुटम् / / 712 // बन्धयित्वा दृढं पाशै-र्दशास्यं बलगर्वितम् / इहाऽऽनयेऽद्य वा हन्मि तत्रस्थमसिघाततः // 713 / / रामं सबलमायान्तं श्रुत्वा भ्राता विभीषणः / प्रणम्य रावणं प्राह सुकृती त्वं सहोदर ! // 714 / / त्वयाऽऽदौ जानकी देवी हृता विमृशनं विना / तन्नैवं विहितं वयं यतः सत्यस्ति जानकी / / 71|| एकस्यान्यकलत्रस्य हेतवे को विचक्षणः / गमयेदिहलोकं च परलोकं चमूद्यतः 1 // 716||