________________ 14. 65.1] आश्वमेधिकपर्व [14. 65. 29 वासुदेव महाबाहो सुप्रजा देवकी त्वया / वैशंपायन उवाच / त्वं नो गतिः प्रतिष्ठा च त्वदायत्तमिदं कुलम् // 15 एतस्मिन्नेव काले तु वासुदेवोऽपि वीर्यवान् / यदुप्रवीर योऽयं ते स्वस्रीयस्यात्मजः प्रभो। उपायावृष्णिभिः साधं पुरं वारणसाह्वयम् // 1 अश्वत्थाम्ना हतो जातस्तमुज्जीवय केशव // 16 समयं वाजिमेधस्य विदित्वा पुरुषर्षभः / त्वया ह्येतत्प्रतिज्ञातमैषीके यदुनन्दन / यथोक्तो धर्मपुत्रेण व्रजन्स स्वपुरी प्रति // 2 अहं संजीवयिष्यामि मृतं जातमिति प्रभो // 17 रौक्मिणेयेन सहितो युयुधानेन चैव ह। . सोऽयं जातो मृतस्तात पश्यैनं पुरुषर्षभ / / चारुदेष्णेन साम्बेन गदेन कृतवर्मणा // 3 उत्तरां च सुभद्रां च द्रौपदी मां च माधव // 18 सारणेन च वीरेण निशठेनोल्मुकेन च।। धर्मपुत्रं च भीमं च फल्गुनं नकुलं तथा। बलदेवं पुरस्कृत्य सुभद्रासहितस्तदा // 4 सहदेवं च दुर्धर्ष सर्वान्नखातुमर्हसि // 19 द्रौपदीमुत्तरां चैव पृथां चाप्यवलोककः / अस्मिन्प्राणाः समायत्ताः पाण्डवानां ममैव च / समाश्वासयितुं चापि क्षत्रिया निहतेश्वराः // 5 पाण्डोश्च पिण्डो दाशाई तथैव श्वशुरस्य मे // 20 तानागतान्समीक्ष्यैव धृतराष्ट्रो महीपतिः / अभिमन्योश्च भद्रं ते प्रियस्य सदृशस्य च / प्रत्यगृह्णाद्यथान्यायं विदुरश्च महामनाः // 6 तत्रैव न्यवसत्कृष्णः स्वर्चितः पुरुषर्षभः / प्रियमुत्पादयाद्य त्वं प्रेतस्यापि जनार्दन // 21 उत्तरा हि प्रियोक्तं वै कथयत्यरिसूदन / विदुरेण महातेजास्तथैव च युयुत्सुना // 7 अभिमन्योर्वचः कृष्ण प्रियत्वात्ते न संशयः // 22 वसत्सु वृष्णिवीरेषु तत्राथ जनमेजय / जज्ञे तव पिता राजन्परिक्षित्परवीरहा // 8 अब्रवीत्किल दाशार्ह वैराटीमार्जुनिः पुरा / स तु राजा महाराज ब्रह्मास्त्रेणाभिपीडितः / मातुलस्य कुलं भद्रे तव पुत्रो गमिष्यति // 23 शवो बभूव निश्चेष्टो हर्षशोकविवर्धनः // 9 गत्वा वृष्ण्यन्धककुलं धनुर्वेदं प्रहीष्यति / हृष्टानां सिंहनादेन जनानां तत्र निस्वनः / अत्राणि च विचित्राणि नीतिशास्त्रं च केवलम् / / आविश्य प्रदिशः सर्वाः पुनरेव व्युपारमत् // 10 इत्येतत्प्रणयात्तात सौभद्रः परवीरहा / ततः सोऽतित्वरः कृष्णो विवेशान्तःपुरं तदा / कथयामास दुर्धर्षस्तथा चैतन्न संशयः // 25 युयुधानद्वितीयो वै व्यथितेन्द्रियमानसः॥ 11 तास्त्वां वयं प्रणम्येह याचामो मधुसूदन / ततस्त्वरितमायान्तीं ददर्श स्वां पितृष्वसाम् / कुलस्यास्य हितार्थ त्वं कुरु कल्याणमुत्तमम् // 26 कोशन्तीमभिधावेति वासुदेवं पुनः पुनः // 12 एवमुक्त्वा तु वार्ष्णेयं पृथा पृथुललोचना / पृष्ठतो द्रौपदी चैव सुभद्रां च यशस्विनीम् / उच्छ्रित्य बाहू दुःखार्ता ताश्चान्याः प्रापतन्भुवि / / सविक्रोशं सकरुणं बान्धवानां स्त्रियो नृप // 13 | अब्रुवंश्च महाराज सर्वाः सास्राविलेक्षणाः। ततः कृष्णं समासाद्य कुन्ती राजसुता तदा। स्वस्रीयो वासुदेवस्य मृतो जात इति प्रभो // 28 प्रोवाच राजशार्दूल बाष्पगद्गदया गिरः // 14 / एवमुक्ते ततः कुन्तीं प्रत्यगृहाजनार्दनः / म.भा. 354. -2825 -