________________ 12. 2.7] महाभारते [12. 3.5 सख्यं च वासुदेवेन बाल्ये गाण्डीवधन्वनः / अबुद्धिपूर्व भगवन्धेनुरेषा हता तव / प्रजानामनुरागं च चिन्तयानो व्यदह्यत // 7 मया तत्र प्रसादं मे कुरुष्वेति पुनः पुनः // 22 स सख्यमगमद्वाल्ये राज्ञा दुर्योधनेन वै / तं स विप्रोऽब्रवीत्क्रुद्धो वाचा निर्भर्त्सयन्निव / युष्माभिर्नित्यसंद्विष्टो दैवाचापि स्वभावतः // 8 दुराचार वधार्हस्त्वं फलं प्राप्नुहि दुर्मते // 23 विद्याधिकमथालक्ष्य धनुर्वेदे धनंजयम् / येन विस्पर्धसे नित्यं यदर्थं घटसेऽनिशम् / द्रोणं रहस्युपागम्य कर्णो वचनमब्रवीत् // 9 युध्यतस्तेन ते पाप भूमिश्चक्रं प्रसिष्यति // 24 ब्रह्मास्त्रं वेत्तुमिच्छामि सरहस्यनिवर्तनम् / ततश्चक्रे महीग्रस्ते मूर्धानं ते विचेतसः / अर्जुनेन समो युद्धे भवेयमिति मे मतिः // 10 पातयिष्यति विक्रम्य शत्रुर्गच्छ नराधम // 25 समः पुत्रेषु च स्नेहः शिष्येषु च तव ध्रुवम् / / यथेयं गौर्हता मूढ प्रमत्तेन त्वया मम / त्वत्प्रसादान्न मां युरकृतास्त्रं विचक्षणाः // 11 प्रमत्तस्यैवमेवान्यः शिरस्ते पातयिष्यति // 26 द्रोणस्तथोक्तः कर्णेन सापेक्षः फल्गुनं प्रति / / ततः प्रसादयामास पुनस्तं द्विजसत्तमम् / दौरात्म्यं चापि कर्णस्य विदित्वा तमुवाच ह // 12 गोभिर्धनैश्च रत्नैश्च स चैनं पुनरब्रवीत् / / 27 ब्रह्मास्त्रं ब्राह्मणो विद्याद्यथावच्चरितव्रतः / नेदं मद्याहृतं कुर्यात्सर्वलोकोऽपि वै मृषा / क्षत्रियो वा तपस्वी यो नान्यो विद्यात्कथंचन // 13 गच्छ वा तिष्ठ वा यद्वा कार्यं ते तत्समाचार // 2 // इत्युक्तोऽङ्गिरसां श्रेष्ठमामत्र्य प्रतिपूज्य च। इत्युक्तो ब्राह्मणेनाथ कर्णो दैन्यादधोमुखः / जगाम सहसा रामं महेन्द्र पर्वतं प्रति // 14 राममभ्यागमद्भीतस्तदेव मनसा स्मरन् // 29 स तु राममुपागम्य शिरसाभिप्रणम्य च / इति श्रीमहाभारते शान्तिपर्वणि ब्राह्मणो भार्गवोऽस्मीति गौरवेणाभ्यगच्छत // 15 द्वितीयोऽध्यायः // 2 // रामस्तं प्रतिजग्राह पृष्ट्वा गोत्रादि सर्वशः / उष्यतां स्वागतं चेति प्रीतिमांश्चाभवद्भशम् // 16 - नारद उवाच। तत्र कर्णस्य वसतो महेन्द्रे पर्वतोत्तमे / कर्णस्य बाहुवीर्येण प्रश्रयेण दमेन च / गन्धर्व राक्षसैयक्षैर्देवैश्वासीत्समागमः // 17 तुतोष भृगुशार्दूलो गुरुशुश्रूषया तथा // 1 स तत्रेष्वस्त्रमकरोगुश्रेष्ठायथाविधि / तस्मै स विधिवत्कृत्स्नं ब्रह्मास्त्रं सनिवर्तनम् / प्रियश्चाभवदत्यर्थं देवगन्धर्वरक्षसाम् // 18 प्रोवाचाखिलमव्यग्रं तपस्वी सुतपस्विने // 2 स कदाचित्समुद्रान्ते विचरन्नाश्रमान्तिके / विदितात्रस्ततः कर्णो रममाणोऽऽश्रमे भृगोः। एकः खड्गधनुष्पाणिः परिचक्राम सूतजः // 19 चकार वै धनुर्वेदे यत्नमद्भुतविक्रमः // 3 सोऽग्निहोत्रप्रसक्तस्य कस्यचिद्ब्रह्मवादिनः।। ततः कदाचिद्रामस्तु चरन्नाश्रममन्तिकात् / जघानाज्ञानतः पार्थ होमधेनुं यदृच्छया // 20 कर्णेन सहितो धीमानुपवासेन कर्शितः // 4 तदज्ञानकृतं मत्वा ब्राह्मणाय न्यवेदयत् / सुष्वाप जामदग्यो वै विस्रम्भोत्पन्नसौहृदः / कर्णः प्रसादयंश्चैनमिदमित्यब्रवीद्वचः // 21 / कर्णस्योत्सङ्ग आधाय शिरः क्लान्तमना गुरुः / / - 1990 -