________________ 10. 3. 6] सौप्तिकपर्व [10. 3. 35 तेऽन्योन्येन च तुष्यन्ति बहु मन्यन्ति चासकृत्॥६ / मन्दभाग्यतयास्म्येतं क्षत्रधर्ममनुष्ठितः // 21 तस्यैव तु मनुष्यस्य सा सा बुद्धिस्तदा तदा। क्षत्रधर्म विदित्वाहं यदि ब्राह्मण्यसंश्रितम् / फालयोगविपर्यासं प्राप्यान्योन्यं विपद्यते // 7 प्रकुर्यां सुमहत्कर्म न मे तत्साधु संमतम् // 22 अचिन्त्यत्वाद्धि चित्तानां मनुष्याणां विशेषतः / धारयित्वा धनुर्दिव्यं दिव्यान्यस्त्राणि चाहवे / चित्तवैकल्यमासाद्य सा सा बुद्धिः प्रजायते // 8 / पितरं निहतं दृष्ट्वा किं नु वक्ष्यामि संसदि // 23 स्था हि वैद्यः कुशलो ज्ञात्वा व्याधि यथाविधि / सोऽहमद्य यथाकामं क्षत्रधर्ममुपास्य तम् / मेषजं कुरुते योगात्प्रशमार्थमिहाभिभो // 9 गन्तास्मि पदवीं राज्ञः पितुश्चापि महाद्युतेः // 24 एवं कार्यस्य योगार्थ बुद्धिं कुर्वन्ति मानवाः / अद्य स्वप्स्यन्ति पाञ्चाला विश्वस्ता जितकाशिनः / नया हि स्वया युक्तास्तां च निन्दन्ति मानवाः॥१० विमुक्तयुग्यकवचा हर्षेण च समन्विताः / धन्यया यौवने मो बुद्ध्या भवति मोहितः / / वयं जिता मताश्चैषां श्रान्ता व्यायमनेन च // 25 मध्येऽन्यया जरायां तु सोऽन्यां रोचयते मतिम्॥११ तेषां निशि प्रसुप्तानां स्वस्थानां शिबिरे स्वके / व्यसनं वा पुनर्घोरं समृद्धिं वापि तादृशीम् / अवस्कन्दं करिष्यामि शिविरस्याद्य दुष्करम् // 26 अषाप्य पुरुषो भोज कुरुते बुद्धिवैकृतम् // 12 / तानवस्कन्ध शिबिरे प्रेतभूतान्विचेतसः / एकस्मिन्नेव पुरुषे सा सा बुद्धिस्तदा तदा / सूदयिष्यामि विक्रम्य मघवानिव दानवान् // 27 भवत्यनित्यप्रज्ञत्वात्सा तस्यैव न रोचते // 13 अद्य तान्सहितान्सर्वान्धृष्टद्युम्नपुरोगमान् / निश्चित्य तु यथाप्रज्ञं यां मतिं साधु पश्यति / सूदयिष्यामि विक्रम्य कक्षं दीप्त इवानलः / तस्यां प्रकुरुते भावं सा तस्योद्योगकारिका / 14 / निहत्य चैव पाश्चालाशान्ति लब्धास्मि सत्तम // 28 सर्वो हि पुरुषो भोज साध्वेतदिति निश्चितः / पाश्चालेषु चरिष्यामि सूदयन्नद्य संयुगे / कर्तुमारभते प्रीतो मरणादिषु कर्मसु // 15 पिनाकपाणिः संक्रुद्धः स्वयं रुद्रः पशुष्विव // 29 सर्वे हि युक्तिं विज्ञाय प्रज्ञां चापि स्वकां नराः / अद्याहं सर्वपाश्चालान्निहत्य च निकृत्य च / चेष्टन्ते विविधाश्चेष्टा हितमित्येव जानते // 16 अर्दयिष्यामि संक्रुद्धो रणे पाण्डुसुतांस्तथा // 30 उपजाता व्यसनजा येयमद्य मतिर्मम / अद्याहं सर्वपाश्चालैः कृत्वा भूमिं शरीरिणीम् / गुवयोस्तां प्रवक्ष्यामि मम शोकविनाशिनीम् // 17 प्रहृत्यैकैकशस्तेभ्यो भविष्याम्यनृणः पितुः // 31 प्रजापतिः प्रजाः सृष्ट्वा कर्म तासु विधाय च। दुर्योधनस्य कर्णस्य भीष्मसैन्धवयोरपि / वणे वर्णे समाधत्त एकैकं गुणवत्तरम् // 18 गमयिष्यामि पाञ्चालान्पदवीमद्य दुर्गमाम् // 32 प्राह्मणे दममव्यग्रं क्षत्रिये तेज उत्तमम् / अद्य पाञ्चालराजस्य धृष्टद्युम्नस्य वै निशि / दाक्ष्यं वैश्ये च शूद्रे च सर्ववर्णानुकूलताम् // 19 विरात्रे प्रमथिष्यामि पशोरिव शिरो बलात् // 33 अदान्तो ब्राह्मणोऽसाधुनिस्तेजाः क्षत्रियोऽधमः / / अद्य पाञ्चालपाण्डूनां शयितानात्मजान्निशि / अदक्षो निन्द्यते वैश्यः शूद्रश्च प्रतिकूलवान् // 20 खगेन निशितेनाजौ प्रमथिष्यामि गौतम // 34 सोऽस्मि जातः कुले श्रेष्ठे ब्राह्मणानां सुपूजिते / अद्य पाश्चालसेनां तां निहत्य निशि सौप्तिके / - 1935 -