________________ 1. 126. 36] . द्रोणपर्व [7. 127. 23 चक्षुर्मनोभ्यां संतोष्या विप्राः सेव्याश्च शक्तितः / सिन्धुराजस्य समरे नाभविष्यजनक्षयः // 9 न चैषां विप्रियं कार्य ते हि वह्निशिखोपमाः // ... जयद्रथो जीवितार्थी गच्छमानो गृहान्प्रति / एष त्वहमनीकानि प्रविशाम्यरिसूदन। मयानार्येण संरुद्धो द्रोणात्प्राप्याभयं रणे // 10 रणाय महते राजंस्त्वया वाक्शल्यपीडितः // 37 / अद्य मे भ्रातरः क्षीणाश्चित्रसेनादयो युधि / त्वं च दुर्योधन बलं यदि शक्नोषि धारय। . भीमसेनं समासाद्य पश्यतां नो दुरात्मनाम् // 11 रात्रावपि हि योत्स्यन्ते संरब्धाः कुरुसृञ्जयाः // 38 कर्ण उवाच। एवमुक्त्वा ततः प्रायाह्रोणः पाण्डवसृञ्जयान् / आचार्य मा विगर्हस्व शक्त्या युध्यत्यसौ द्विजः। मुष्णन्क्षत्रियतेजांसि नक्षत्राणामिवांशुमान् // 39 अजय्यान्पाण्डवान्मन्ये द्रोणेनास्त्रविदा मृधे // 12 इति श्रीमहाभारते द्रोणपर्वणि तथा ह्येनमतिक्रम्य प्रविष्टः श्वेतवाहनः / / षड्विंशत्यधिकशततमोऽध्यायः // 126 // दैवदृष्टोऽन्यथाभावो न मन्ये विद्यते क्वचित् // 13 127 ततो नो युध्यमानानां परं शक्त्या सुयोधन / संजय उवाच। सैन्धवो निहतो राजन्दैवमत्र परं स्मृतम् // 14 ततो दुर्योधनो राजा द्रोणेनैवं प्रचोदितः / परं. यत्नं कुर्वतां च त्वया साधं रणाजिरे / अमर्षवशमापन्नो युद्धायैव मनो दधे // 1 हत्वास्माकं पौरुषं हि दैवं पश्चात्करोति नः / अब्रवीच तदा कणं पुत्रो दुर्योधनस्तव / सततं चेष्टमानानां निकृत्या विक्रमेण च // 15 पश्य कृष्णसहायेन पाण्डवेन किरीटिना / दैवोपसृष्टः पुरुषो यत्कर्म कुरुते क्वचित् / आचार्यविहितं व्यूह भिन्नं देवैः सुदुर्भिदम् // 2 कृतं कृतं स्म तत्तस्य दैवेन विनिहन्यते // 16 तव व्यायच्छमानस्य द्रोणस्य च महात्मनः / यत्कर्तव्यं मनुष्येण व्यवसायवता सता / मिषतां योधमुख्यानां सैन्धवो विनिपातितः // 3 तत्कार्यमविशङ्केन सिद्धिर्दैवे प्रतिष्ठिता // 17 पश्य राधेय राजानः पृथिव्यां प्रवरा युधि / निकृत्या निकृताः पार्था विषयोगैश्च भारत / पार्थेनैकेन निहताः सिंहेनेतरा मृगाः // 4 दग्धा जतुगृहे चापि द्यूतेन च पराजिताः // 18 मम व्यायच्छमानस्य समरे शत्रुसूदन। राजनीतिं व्यपाश्रित्य प्रहिताश्चैव काननम् / अल्पावशेषं सैन्यं मे कृतं शक्रात्मजेन ह // 5 यत्नेन च कृतं यत्ते दैवेन विनिपातितम् // 19 कथं ह्यनिच्छमानस्य द्रोणस्य युधि फल्गुनः / युध्यस्व यत्नमास्थाय मृत्युं कृत्वा निवर्तनम् / भिन्द्यात्सुदुर्भिदं व्यूहं यतमानोऽपि संयुगे // 6 यततस्तव तेषां च दैवं मार्गेण यास्यति // 20 . प्रियो हि फल्गुनो नित्यमाचार्यस्य महात्मनः / न तेषां मतिपूर्वं हि सुकृतं दृश्यते कचित् / ततोऽस्य दत्तवान्द्वारं नयुद्धेनारिमर्दन // 7 दुष्कृतं तव वा वीर बुद्ध्या हीनं कुरूद्वह / / 21 अभयं सैन्धवस्याजौ दत्त्वा द्रोणः परंतपः / दैवं प्रमाणं सर्वस्य सुकृतस्येतरस्य वा। प्रादाकिरीटिने द्वारं पश्य निर्गुणतां मम // 8 // अनन्यकर्म दैवं हि जागर्ति स्वपतामपि // 22 / यद्यदास्यमनुज्ञां वै पूर्वमेव गृहान्प्रति / बहूनि तव सैन्यानि योधाश्च बहवस्तथा / - 1539 -