________________ 3. 288. 17 ] आरण्यकपर्व [3. 289. 23 तत्राग्निशरणे क्लुप्तमासनं तस्य भानुमत् / / अपि तुष्यति ते पुत्रि ब्राह्मणः परिचर्यया // 10 आहारादि च सर्वं तत्तथैव प्रत्यवेदयत् // 17 तं सा परममित्येव प्रत्युवाच यशस्विनी / निक्षिप्य राजपुत्री तु तन्द्रीं मानं तथैव च। ततः प्रीतिमवापात्र्यां कुन्तिभोजो महामनाः॥११ आतस्थे परमं यत्नं ब्राह्मणस्याभिराधने // 18 ततः संवत्सरे पूर्णे यदासौ जपतां वरः / तत्र सा ब्राह्मणं गत्वा पृथा शौचपरा सती। नापश्यदुष्कृतं किंचित्पृथायाः सौहृदे रतः // 12 विधिवत्परिचारार्ह देववत्पर्यतोषयत् // 19 ततः प्रीतमना भूत्वा स एनां ब्राह्मणोऽब्रवीत् / इति श्रीमहाभारते आरण्यकपर्वणि प्रीतोऽस्मि परमं भद्रे परिचारेण ते शुभे // 13 अष्टाशीत्यधिकद्विशततमोऽध्यायः // 288 // वरान्वृणीष्व कल्याणि दुरापान्मानुषैरिह / 289 यैस्त्वं सीमन्तिनीः सर्वा यशसाभिभविष्यसि // 14 वैशंपायन उवाच / कुन्त्युवाच / सा तु कन्या महाराज ब्राह्मणं संशितव्रतम् / / कृतानि मम सर्वाणि यस्या मे वेदवित्तम / तोषयामास शद्धेन मनसा संशितव्रता // 1 त्वं प्रसन्नः पिता चैव कृतं विप्र वरैर्मम // 15 प्रातरायास्य इत्युक्त्वा कदाचिहिजसत्तमः / . ब्राह्मण उवाच / तत आयाति राजेन्द्र साये रात्रावथो पुनः / / 2 यदि नेच्छसि भद्रे त्वं वरं मत्तः शुचिस्मिते / तं च सर्वासु वेलासु भक्ष्यभोज्यप्रतिश्रयैः / इमं मत्रं गृहाण त्वमाह्वानाय दिवौकसाम् // 16 पूजयामास सा कन्या वर्धमानैस्तु सर्वदा // 3 यं यं देवं त्वमेतेन मत्रेणावाहयिष्यसि / अन्नादिसमुदाचारः शय्यासनकृतस्तथा। तेन तेन वशे भद्रे स्थातव्यं ते भविष्यति // 17 दिवसे दिवसे तस्य वर्धते न तु हीयते // 4 अकामो वा सकामो वा न स नैष्यति ते वशम् / निर्भर्त्सनापवादैश्च तथैवाप्रियया गिरा। विबुधो मत्रसंशान्तो वाक्ये भृत्य इवानतः // 18 ब्राह्मणस्य पृथा राजन्न. चकाराप्रियं तदा // 5 वैशंपायन उवाच / व्यस्ते काले पुनश्चैति न चैति बहुशो द्विजः / न शशाक द्वितीयं सा प्रत्याख्यातुमनिन्दिता / दुर्लभ्यमपि चैवान्नं दीयतामिति सोऽब्रवीत् // 6 तं वै द्विजातिप्रवरं तदा शापभयान्नृप // 19 कृतमेव च तत्सर्वं पृथा तस्मै न्यवेदयत् / ततस्तामनवद्याङ्गी ग्राहयामास वै द्विजः / शिष्यवत्पुत्रवञ्चैव स्वसृवच्च सुसंयता / / 7 मत्रग्राम तदा राजन्नथर्वशिरसि श्रुतम् // 20 यथोपजोष राजेन्द्र द्विजातिप्रवरस्य सा। तं प्रदाय तु राजेन्द्र कुन्तिभोजमुवाच ह। प्रीतिमुत्पादयामास कन्या यत्नैरनिन्दिता // 8 उषितोऽस्मि सुखं राजन्कन्यया परितोषितः // 21 तस्यास्तु शीलवृत्तेन तुतोष द्विजसत्तमः / तव गेहे सुविहितः सदा सुप्रतिपूजितः / अवधानेन भूयोऽस्य परं यत्नमथाकरोत् / / 9 / / साधयिष्यामहे तावदित्युक्त्वान्तरधीयत // 22 तां प्रभाते च साये च पिता पप्रच्छ भारत / | स तु राजा द्विजं दृष्ट्वा तत्रैवान्तर्हितं तदा / म. भा. 99 -785 -