________________ 3. 242. 22 ] आरण्यकपर्व [ 3. 243. 23 243 वासोभिर्विविधैश्चैव योजयामास हृष्टवत् // 22 / | आहृतेऽहं नरश्रेष्ठ त्वां सभाजयिता पुनः // 10. कृत्वा ह्यवभृथं वीरो यथाशास्त्रं यथाक्रमम् / / तमब्रवीन्महाराजो धार्तराष्ट्रो महायशाः / सान्त्वयित्वा च राजेन्द्रो दत्त्वा च विविधं वसु / सत्यमेतत्त्वया वीर पाण्डवेषु दुरात्मसु // 11 . विसर्जयामास नृपान्ब्राह्मणांश्च सहस्रशः // 23 निहतेषु नरश्रेष्ठ प्राप्ते चापि महाक्रतौ / विसर्जयित्वा स नृपान्भ्रातृभिः परिवारितः / राजसूये पुनर्वीर त्वं मां संवर्धयिष्यसि // 12 विवेश हास्तिनपुरं सहितः कर्णसौबलैः // 24 एवमुक्त्वा महाप्राज्ञः कर्णमाश्लिष्य भारत / इति श्रीमहाभारते आरण्यकपर्वणि राजसूयं क्रतुश्रेष्ठं चिन्तयामास कौरवः // 13 द्विचत्वारिंशदधिकद्विशततमोऽध्यायः // 242 // सोऽब्रवीत्सुहृदश्चापि पार्श्वस्थान्नपसत्तमः / कदा तु तं क्रतुवरं राजसूयं महाधनम् / वैशंपायन उवाच / निहत्य पाण्डवान्सर्वानाहरिष्यामि कौरवाः // 14 प्रविशन्तं महाराज सूतास्तुष्टुवुरच्युतम् / तमब्रवीत्तदा कर्णः शृणु मे राजकुञ्जर / जनाश्चापि महेष्वासं तुष्टुवू राजसत्तमम् // 1 पादौ न धावये तावद्यावन्न निहतोऽर्जुनः // 15 लाजैश्चन्दनचूर्णैश्चाप्यवकीर्य जनास्तदा / अथोत्क्रुष्टं महेष्वासैर्धार्तराष्ट्रमहारथैः / ऊचुर्दिष्टया नृपाविघ्नात्समाप्तोऽयं क्रतुस्तव // 2 प्रतिज्ञाते फल्गुनस्य वधे कर्णेन संयुगे। अपरे त्वब्रुवंस्तत्र वातिकास्तं महीपतिम् / विजितांश्चाप्यमन्यन्त पाण्डवान्धृतराष्ट्रजाः // 16 युधिष्ठिरस्य यज्ञेन न समो ह्येष ते क्रतुः। दुर्योधनोऽपि राजेन्द्र विसृज्य नरपुंगवान् / नैव तस्य क्रतोरेष कलामर्हति षोडशीम् // 3 प्रविवेश गृहं श्रीमान्यथा चैत्ररथं प्रभुः / एवं तत्राब्रुवन्केचिद्वातिकास्तं नरेश्वरम् / तेऽपि सर्वे महेष्वासा जग्मुर्वेश्मानि भारत // 17 सुहृदस्त्वब्रुवंस्तत्र अति सर्वानयं क्रतुः // 4 पाण्डवाश्च महेष्वासा दूतवाक्यप्रचोदिताः / ययातिनहुषश्चापि मान्धाता भरतस्तथा / चिन्तयन्तस्तमेवार्थं नालभन्त सुखं क्वचित् // 18 ऋतुमेनं समाहृत्य पूताः सर्वे दिवं गताः // 5 . . भूयश्च चारै राजेन्द्र प्रवृत्तिरुपपादिता / एता वाचः शुभाः शृण्वन्सुहृदां भरतर्षभ / प्रतिज्ञा सूतपुत्रस्य विजयस्य वधं प्रति // 19 प्रविवेश पुरं हृष्टः स्ववेश्म च नराधिपः // 6 एतच्छ्रुत्वा धर्मसुतः समुद्विग्नो नराधिप / अभिवाद्य ततः पादौ मातापित्रोर्विशां पते / अभेद्यकवचं मत्वा कर्णमद्भुतविक्रमम् / भीष्मंद्रोणकृपाणां च विदुरस्य च धीमतः॥ 7 अनुस्मरंश्च संक्लेशान्न शान्तिमुपयाति सः॥२० अभिवादितः कनीयोभिर्धातृभिर्धातृवत्सलः / तस्य चिन्तापरीतस्य बुद्धिर्जज्ञे महात्मनः / निषसादासने मुख्ये भ्रातृभिः परिवारितः // 8 बहुव्यालमृगाकीणं त्यक्तुं द्वैतवनं वनम् // 21 तमुत्थाय महाराज सूतपुत्रोऽब्रवीद्वचः / धार्तराष्ट्रोऽपि नृपतिः प्रशशास वसुंधराम् / दिष्ट्या ते भरतश्रेष्ठ समाप्तोऽयं महाक्रतुः // 9 भ्रातृभिः सहितो वीरैर्भीष्मद्रोणकृपैस्तथा // 22 हतेषु युधि पार्थेषु राजसूये तथा त्वया / संगम्य सूतपुत्रेण कर्णेनाहवशोभिना। - 723,