Mahabharat Samhita Part 01

SR No.: 004321
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhandarkar Oriental Research Institute
Publisher: Bhandarkar Oriental Research Institute
Publication Year: 1971
Total Pages: 886
Language: Sanskrit, Hindi
Classification: Book_Devnagari
File Size: 19 MB

Page 425

3. 22. 2] आरण्यकपर्व / [3. 22. 29 ततः शतघ्नीश्च महागदाश्च इत्यहं तस्य वचनं श्रुत्वा परमदुर्मनाः / दीप्तांश्च शूलान्मुसलानसींश्च / निश्चयं नाधिगच्छामि कर्तव्यस्येतरस्य वा // 15 चिक्षेप रोषान्मयि मन्दबुद्धिः सात्यकिं बलदेवं च प्रद्युम्नं च महारथम् / शाल्वो महाराज जयाभिकाङ्क्षी // 2 जगहें मनसा वीर तच्छ्रुत्वा विप्रियं वचः // 16 तानाशुगैरापततोऽहमाशु अहं हि द्वारकायाश्च पितुश्च कुरुनन्दन / निवार्य तूर्णं खगमान्ख एव / तेषु रक्षा समाधाय प्रयातः सौभपातने / / 17 द्विधा त्रिधा चाच्छिनमाशु मुक्तै बलदेवो महाबाहुः कच्चिज्जीवति शत्रुहा / स्ततोऽन्तरिक्षे निनदो बभूव // 3 सात्यकी रौक्मिणेयश्च चारुदेष्णश्च वीर्यवान् / ततः शतसहस्रेण शराणां नतपर्वणाम् / साम्बप्रभृतयश्चैवेत्यहमासं सुदुर्मनाः // 18 दारुकं वाजिनश्चैव रथं च समवाकिरत् // 4 एतेषु हि नरव्याघ्र जीवत्सु न कथंचन। ततो मामब्रवीद्वीर दारुको विह्वलन्निव / शक्यः शूरसुतो हन्तुमपि वज्रभृता स्वयम् // 19 स्थातव्यमिति तिष्ठामि शाल्वबाणप्रपीडितः // 5 हतः शूरसुतो व्यक्तं व्यक्तं ते च परासवः / / इति तस्य निशम्याहं सारथेः करुणं वचः। बलदेवमुखाः सर्वे इति मे निश्चिता मतिः // 20 अवेक्षमाणो यन्तारमपश्यं शरपीडितम् // 6 सोऽहं सर्वविनाशं तं चिन्तयानो मुहुर्मुहुः / न तस्योरसि नो मूर्ध्नि न काये न भुजद्वये / सुविह्वलो महाराज पुनः शाल्वमयोधयम् // 21 अन्तरं पाण्डवश्रेष्ठ पश्यामि नहतं शरैः॥ 7 ततोऽपश्यं महाराज प्रपतन्तमहं तदा / स तु बाणवरोत्पीडाद्विस्रवत्यसृगुल्बणम् / सौभाच्छूरसुतं वीर ततो मां मोह आविशत् // 22 अभिवृष्टो यथा मेधैर्गिरि रिकधातुमान् // 8 तस्य रूपं प्रपततः पितुर्मम नराधिप / अभीषुहस्तं तं दृष्ट्वा सीदन्तं सारथिं रणे। ययातः क्षीणपुण्यस्य स्वर्गादिव महीतलम् / / 23 . अस्तम्भयं महाबाहो शाल्वबाणप्रपीडितम् // 9 विशीर्णगलितोष्णीषः प्रकीर्णाम्बरमूर्धजः। अथ मां पुरुषः कश्चिद्वारकानिलयोऽब्रवीत् / प्रपतन्दृश्यते ह स्म क्षीणपुण्य इव ग्रहः // 24 त्वरितो रथमभ्येत्य सौहृदादिव भारत // 10 ततः शाङ्गं धनुःश्रेष्ठं करात्प्रपतितं मम / आहुकस्य वचो वीर तस्यैव परिचारकः / मोहात्सन्नश्च कौन्तेय रथोपस्थ उपाविशम् // 25 विषण्णः सन्नकण्ठो वै तन्निबोध युधिष्ठिर॥ 11 ततो हाहाकृतं सर्वं सैन्यं मे गतचेतनम् / . द्वारकाधिपतिर्वीर आह त्वामाहको वचः। मां दृष्ट्वा रथनीडस्थं गतासुमिव भारत // 26 . केशवेह विजानीष्व यत्त्वां पितृसखोऽब्रवीत् // 12 प्रसार्य बाहू पततः प्रसार्य चरणावपि / उपयात्वाद्य शाल्वेन द्वारकां वृष्णिनन्दन / रूपं पितुरपश्यं तच्छकुनेः पततो यथा // 27 विषक्ते त्वयि दुर्धर्ष हतः शूरसुतो बलात् // 13 तं पतन्तं महाबाहो शूलपट्टिशपाणयः / तदलं साधु युद्धेन निवर्तस्व जनार्दन / अभिघ्नन्तो भृशं वीरा मम चेतो व्यकम्पयन् // 28 द्वारकामेव रक्षस्व कार्यमेतन्महत्तव // 14 ततो मुहूर्ताप्रतिलभ्य संज्ञा-..... -415 -