________________ चरितम् ) लघुत्रिषष्टिशलाकापुरुषचरितम् [ 279 वज्रवीर्यः शौर्यशाली नृपतिः स्वःपतिः श्रिया / प्रिया लक्ष्मीवती सम्यग्बोधस्येव शुचि क्रिया // 147 // जीवः किरणवेगस्य तस्याः कुक्षि प्रपेदिवान् / जातस्य जनकोऽप्यस्य वज्रनाभाऽभिधां दधौ // 148 // बंगदेशे चन्द्रकान्तकन्यां श्रीविजयाह्वयाम् / ' __ लावण्यपुण्यतारुण्ये व्यवहत् जनकाज्ञया // 149 // कदाचिन् मातुलसुतः कुबेरस्तमुपाश्रितः / नास्तिकः श्रीकुमारस्यास्तिक्यशङ्कामचीकरत् // 150 // आत्माऽयं देवंदेहः स्यान्नान्यो मान्यः खपुष्पवत् / तस्यैव सुखसन्तत्यां यत्यं मत्या पवित्रितैः // 151 // आकर्ण्य दुर्वचस्तस्य तूष्णींकृत्वा क्षितीशमः। लोकचन्द्रगुरोः पार्श्वे तं निनाय वनान्तरम् // 152 / / जीवो जगति दुष्कर्मा बम्भ्रमीति श्रमीभवन् / . विन्दन् बहूनि दुःखानि जरा-मरणधारणैः // 153 // वेदान्तिनोदिता माया वासना बौद्धशासने / साङ्ख्यैः प्रकृतिरित्युक्ता योगैरदृष्टसंज्ञिता // 154 // अवश्यं तत्पारवश्याद् देहे सेहे महाव्यथाम् / देही गेहीव तत्स्नेही पातसञ्जातपातकात् // 155 // दधत् कुबेरो वैरस्यं नास्त्यात्माऽतीन्द्रियत्वतः / प्रामाण्यमेकमध्यक्षे नानुमानादि संविदि // 156 // तपस्यायां स्पष्टं कष्टं तस्या इष्टं सुखं कुतः / ___ कटुबीजात् फलं मृष्टं न विमृष्टं विचक्षणैः // 157 // श्रुत्वाऽस्याऽतात्त्विकी वाचमूचेऽनूचानवासवः / नास्त्यात्मेति कृते पक्षे साधनेऽतीन्द्रियत्वके // 158 // व्यभिचारपिशाचस्य चारो बुद्धौ मनस्यपि / अथेदं मानसाध्यक्षं तात्माऽपि तदाश्रयः // 159 //
