________________ संजमविसुद्धीए सइ अपमत्तभावो कायब्वो इह सयंभुदत्तसाहुणो कहा-१०६ 142 मुणिणा भणियं-भद्दय ! जइ रिणमोक्खं काउं समीहसे, ता तुमं इयाणिं निरवज्जं पव्वजं पडिवज्जसु, एईए कएणं मइ तुह नणु उवयारो वि कओ च्चिय, इयरहा सुमुणीणं असंजयचिंताए अहिगारो नत्थि / भद्द ! मणुस्साणं धम्मवियलं जीवियं न सलहिज्जइ', तो गिहाऽऽसंगं चयसु, निस्संगो सुसमणो हवसु / तओ भालयलाऽऽरोवियपाणिपउममउलेण तेण भणियं-'भयवं ! एयं करेमि, नवरं लहुभाउपडिबंधो मम मणं विहुरेइ, जइ य तेण सह कहं पि दंसणं होज्जा, ता निस्सल्लो एक्कचित्तो पव्वजं करेज्जमि अहं' / मुणिणा पयंपियं-'भद्द ! जइ तुमं विसवसाओ मओ होतो तो कहं लहुगं भाउगं अवलोयंतो सि ? अओ निरत्ययं इमं पडिबंधं परिचयसु, अणज्जं धम्मं सरसु, भवंमि भाइ-पिइ-माइतुल्लो एसो एक्कोच्चिय जीवाणं पडिबंधो 1. श्लाध्यते / /