________________ 142 पाइअविनाणकहा-१ समीवगामवासी एगो विप्पो तत्थ आगंतूण तं सिवं देवं सविवेगं निच्चं आराहेइ, जहा निम्मल्लं ओसारेइ, निज्झरसलिलेण व्हावए, विणएणं चंदणचच्चिअगत्तं किच्चा सुगंधपुप्फेहिं पूएइ / अह अन्नदिणे अञ्चणाय माहणो आगच्छंतो सिवभुवणे संलावं सुणेइ, अवहियमाणसेण तेण नायं सयं सिवदेवो पुलिंदेण सह संलावं कुणेइ / तओ सो चिंतेइ-एसो मिलिच्छो विणय-विवेगेहि वज्जिओ असुइमयगत्तो अत्थि, एयंमि एसो देवो पसन्नो जाओ / अहो! अस्स सिवदेवस्स अइकडुओ विवेगो / किं चोज्जं, कलिकाले जं इह गुणवंता दुल्लहा हुँति / जं संकरो वि अइसुरहिं केयई परिच्चज्ज धत्तूरपुप्फाइं इच्छइ, किं एत्थ वोत्तव्वं ?, इच्चाइं चिंतिऊण तम्मि पुलिंदे गए समाणे सो माहणो अब्भंतरं गंतूण सोवालंभं सिवं भणेइ-'हे देव ! किं एसो नाओ ?, जं इह पुलिंदे तुमं सुपसाओ असि, किं मम भत्तिविसेसाओ एयस्स पुलिंदस्स पूआ अहिया ?, किं गंडूसजलेण अभिसेए हे सामि ! तव नेहतरू वियसिओ?। हुं नायं अरण्णे सहवासो, तेण पुलिंदोवरिं पेम्मं कुणेसि / अम्हाणं भत्ताणं देव ! आलावं न देसि, मिलेच्छं च सक्खं कुसलाइयं सव्वं पुच्छसि' एवं सो उवालंभं दाऊण उवसंतो जाओ / 'जं कहिए दुक्खे जीवो सुही होइ'। ___तओ सिवो देवो चिंतेइ-'अन्नायपरमत्थो अयं जं वा तं वा वएइ, अओ एसो बोहियव्वो' / एगया सिवो देवो पभाए ससत्तीए काणं अच्छि काउं ठिओ / माहणो तारिसं तं देवं दट्टण अईव रोएइ, वएइ अ केण अहम्मिणा पाविढेण मम देवस्स अच्छिविणासो हा हा !! कओ ? / तस्स हत्था गलंतु, रोगायंकेहिं अपसत्था हवंतु इच्चाई बहु पलवित्ता भुवणिक्कदेसे तुण्हिओ ठिओ / एत्थंतरे पुलिंदो सरधणुहेहिं वावडकरग्गो जलपुण्णवयणकलसो देवच्चणं काउं समागओ / सो सिवं देवं कणच्छिं पेच्छिऊणं चिंतेइ हा हा !! कट्टे कटुं देवस्स नयणं इमं नटुं / का देवे मह भत्ती ? को अणुरागो ?, को व बहुमाणो ?, हा हा !! जं देवो मम एगनयणो, महं दोण्णि नयणाई, एयं अजुत्तं, तओ सो साहसोल्लसिओ सरेण नियनयणं उक्खणेऊण देववयणे ठवेइ / तओ सो देवो महुरगिराए तं माहणं जंपेइ-हे माहणवर ! पेच्छसु पुल्लिंदस्सावि इमस्स बहुमाणभत्तिं अणुरागं नयणप्पयाणपयडीकीरंतं अंतरंगं भावं च / बहुमाणकणयकसवट्टमि नियनयणसमप्पणेण सुपरिक्खियकल्लाणपरंपरा दिण्णा होइ / जेण विइण्णा दिट्ठी तेण सव्वं सोहग्गमहग्घयं जीवियं विइण्णं / ___ तो एसो पुलिंदो वि हु विसेसविन्नाणावियलचित्तो वि जं दिढसत्तो रत्तो सुराणं पि पसायजोग्गो संजाओ। मणुयाणं निव्वडियकज्जसारं सब्भावं जाणित्ता सव्वायरेण देवा वि सुपसन्ना संभावं दिति / तो हे माहण ! एसो पुलिंदो सुरप्पसायस्स अजोग्गो त्ति मा भण, तुमए वि दिट्ठिदाणाओ जं एयस्स निच्चलसब्भावो जाणिओ' / एवं सिवदेवस्स नयणं सोच्चा असहणो वि सो माहणो सिवदेवस्स वयणसुहाए सित्तो ईसाए रहिओ पसन्नचित्तो सिवदेवं विन्नवेइ-'हे देव ! तुमं उद्दिसिऊण जं मए अविइपरमत्थेण अन्नाणदोसाओ जंपियं, तं इण् ितुच्छहिययस्स मज्झ खमियव्वं' एवं वोत्तूण तस्स पाए पुणो पुणो नमइ / तओ सिवदेवेण तस्स पुलिंदस्स अप्पणो य दिव्वाए सत्तीए जहावत्थं नयणं विहियं / एवं नयणसुंदरं सुयनाणं धम्मपहे वियरंताणं विहिणा देयं / / 1. स्पष्टीभूत० / /