________________
आगम
(४५)
प्रत
सूत्रांक
[१५६ ]
गाथाः
||१-६||
दीप
अनुक्रम
[३४३
-३५०]
अनुयो०
मलधा
रीया
॥ २६९ ॥
अनुयोगद्वार”- चूलिकासूत्र - २ (मूलं + वृत्ति:)
मूलं [ १५६ ] / गाथा || १३६- १४१ ||
Ja Education
ज्ञानं फलदं मतम् । यतः स्त्रीभक्ष्यभोगज्ञो, न ज्ञानात्सुखितो भवेद् ॥ १ ॥” इति, एवं तावत् क्षायोपशमिकीं चरणक्रियामङ्गीकृत्य प्राधान्यमुक्तम्, अथ क्षायिकीमप्याश्रित्य तस्या एव प्राधान्यमवसेयं, यस्मादर्हतोऽपि भगवतः समुत्पन्नकेवलज्ञानस्यापि न तावद् मुक्त्यवासिः संपद्यते यावदखिलकर्मेन्धनानलज्वालाक लापरूपायां शैलेश्यवस्थायां सर्वसंवररूपां चारित्रक्रियां न प्राप्नोति, तस्माद् क्रियैव प्रधाना सर्वपुरुषार्थसिद्धिकारणं, प्रयोगश्चात्र- ययत्समनन्तरभावि तत्तत्कारणं, यथा अन्त्यावस्थाप्राप्तपृथिव्यादिसामम्यनन्तरभावी तत्कारणोऽङ्कुरः, क्रियाऽनन्तरभाविनी च सकलपुरुषार्थसिद्धिरिति ततश्चैष चतुर्विधे सामायिके देशविरति सर्वविरतिसामायिके एव मन्यते, क्रियारूपत्वेन प्रधानमुक्तिकारणत्वात्, सम्यक्त्व श्रुतसामायिके तु तदुपकारित्वमात्रतो गौणत्वानेच्छतीति गाथार्थः ॥ ननु पक्षद्वयेऽपि युक्तिदर्शनास्किमिह तत्त्वमिति न जानीम इति शिव्यजनसम्मोहमा शङ्क्य ज्ञानक्रियानयमतप्रदर्शनानन्तरं स्थितपक्षं दर्शयन्नाह
'संप' गाहा, न केवलमनन्तरोक्तनयद्वयस्य किं तर्हि ? - 'सर्वेषामपि खतन्त्रसामान्यविशेषवादिनां नामस्थापना दिवादिनां वा नयानां 'वक्तव्यतां' परस्परविरोधिनीं प्रोक्तिं 'निशम्य' श्रुत्वा तदिह 'सर्वनयविशुद्ध' | सर्वनयसम्मतं तत्त्वरूपतया ग्राह्यं यत् किमित्याह-'पश्चरणगुणस्थितः साधुः' चरणं चारित्रक्रिया गुणोऽत्र ज्ञानं तयोस्तिष्ठतीति परणगुणस्थः, ज्ञानक्रियाभ्यां द्वाभ्यामपि युक्त एव साधुः मुक्तिसाधको न पुनरेकेन केनचिदिति भावः तथाहि यत्तावज्ज्ञानवादिना प्रोक्तं-पद्येन विना न भवति तत्तन्निबन्धनमेवेत्यादि, तत्र
वृत्तिः उपक्रमे
नयाधि०
For one & Personal Use City
ebayor
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित आगमसूत्र [४५], चूलिकासूत्र [२] "अनुयोगद्वार" मूलं एवं हेमचन्द्रसूरि - रचिता वृत्तिः
~ 541~
॥ २६९ ॥
