________________
आगम
“उत्तराध्ययनानि”- मूलसूत्र-४ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययनं [१४],
मूलं [-] / गाथा ||२६-२८|| नियुक्ति: [३७३...]
(४३)
इपुकारीय. मध्ययनं.
बृहद्वृत्तिः
प्रत
सूत्रांक
||२६-२८||
उत्तराध्य. जस्सऽस्थि मजुणा सक्खं, जस्स वऽस्थि पलायणं । जो जाणइ न मरिस्सामि, सो छ कंखे सुए सिया ॥२७॥
अजेव धम्म पडिवजयामो, जहिं पवना न पुणभवामो।
अणागय नेव य अस्थि किंची, सद्धाखमं नो विणइत्सु रागं ।। २८॥ ॥४०॥ । 'यस्य' इत्यनिर्दिष्ट स्वरूपस्य 'अस्ति' विद्यते 'मृत्युना' कृतान्तेन 'सख्यं मित्रत्वं, यस्य चास्ति 'पलायनं' नशनं,
हामृत्योरिति प्रक्रमः, तथा 'जो जाणइत्ति यो जानीते यथाऽहं न मरिष्यामि, 'सो हु कंखे सुए सिय'त्ति स एव 'काति' प्रार्थयते 'श्वः' आगामिनि दिने स्यादिदमिति गम्यते । न च कस्यचिन्मृत्युना सह सख्यं ततो वा पलायनं तदभावज्ञानं वा अतोऽद्यैव 'धर्म' प्रक्रमाद्यतिधर्म 'पडियजयामो'त्ति 'प्रतिपद्यामहे' अङ्गीकुर्महे, तमेव फलो-2 पदर्शनद्वारेण विशिनष्टि-'जहिंति आर्षत्वाद्यं धर्म 'प्रपन्नाः' आश्रिताः 'ण पुणब्भवामो'त्ति न पुनर्भविष्यामो-न पुनर्जन्मानुभविष्यामः, तन्निवन्धनभूतकर्मापगमात् , जरामरणाद्यभावोपलक्षणं चैतत् , किञ्च-'अनागतम्' अप्राप्त नैव चास्ति किञ्चिदिति मनोरममपि विषयसौख्यादि अनादौ संसारे सर्वस्य प्राप्तपूर्वत्वात्ततो न तदर्थमपि गृहावस्थान युक्तमिति भावः, यद्वा 'अनागतम्' आगतिविरहितं नैव चास्ति किंचित् , किन्तु सर्वमागतिमदेव जरामरणादि-1 व्यसनजातं, ध्रुवभाविवादस्य भवस्थानां, यद्वाऽनागतं यत्र मृत्योरागतिनास्ति तन्न किश्चित्स्थानमस्ति, यतश्चैवमतः श्रद्धा-अभिलापः क्षम-युक्तमिहलोकपरलोकयोः श्रेयःप्राप्ति निमित्तमनुष्ठानं कर्तुमिति शेषः, 'ण' इति नोड
दीप अनुक्रम [४६७-४६९]
४०४॥
AIMEducatan intimational
For
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४३], मूलसूत्र - [४] "उत्तराध्ययनानि" मूलं एवं शान्तिसूरि-विरचिता वृत्ति:
~807~
