________________
आगम
“दशवैकालिक”- मूलसूत्र-३ (मूलं+नियुक्ति:+|भाष्य|+वृत्ति:) अध्ययनं [९], उद्देशक [१], मूलं [१५...] / गाथा ||२-१०|| नियुक्ति: [३२७...], भाष्यं [६२...]
(४२)
का समाध्य
प्रत
१ उद्देश
सूत्रांक ||२-१०||
दशवैका.12॥४॥ अत्रैव दृष्टान्तदाष्टान्तिकयोर्महदन्तरमित्येतदाह-आसित्ति सूत्रं, 'आशीविपश्चापि' सोऽपिपरा विनयहारि-वृत्तिः सुरुष्ट' सुक्रुद्धः सन् किं 'जीवितनाशात् मृत्योः परं कुर्यात्, न किंचिदपीत्यर्थः, आचार्यपादाः पुनः 'अ-II
प्रसन्ना' हीलनयाऽननुग्रहे प्रवृत्ताः, किं कुर्वन्तीत्याह-'अबोधि' निमित्तहेतुत्वेन मिथ्यात्वसंहर्ति, तदाशा- ध्ययनम् ॥२४४॥
तनया मिथ्यात्ववन्धात, यतश्चैवमत आशातनया गुरोनास्ति मोक्ष इति, अबोधिसंतानानुबन्धेनानन्तससारिकत्वादिति सूत्रार्थः ॥५॥ किं च-'जो पावर्ग'ति सूत्रं, या 'पायकम्' अग्निं ज्वलितं सन्तम् 'अपना-| मेद' अवष्टभ्य तिष्ठति, 'आशीविषं वापि हि भुजङ्गमं वापि हि 'कोपयेत्' रोषं ग्राहयेत, यो वा विष खादति 'जीवितार्थी जीवितुकामः, 'एषोपमा अपायमाप्ति प्रत्येतदुपमानम्, आशातनया कृतया गुरूणां संब-13 न्धिन्या तद्वदपायो भवतीति सूत्रार्थः ॥ ६ ॥ अत्र विशेषमाह-'सिआ हुत्ति सूत्रं, 'स्यात् कदाचिन्मत्रादिप्रतिबन्धादसौ 'पावकः' अग्निः 'न दहेत्' न भस्मसात्कुर्यात्, 'आशीविषो वा' भुजङ्गो वा कुपितो 'न भक्षयेत्' न खादयेत्, तथा 'स्यात्' कदाचिन्मन्त्रादिप्रतिबन्धादेव विषं 'हालाहलम्' अतिरौद्रं 'न मारयेत्' न प्राणांस्त्याजयेत्, एवमेतत्कदाचिद्भवति न चापि मोक्षो 'गुरुहीलनया' गुरोराशातनया कृतया भवतीति सूत्रार्थः ॥७॥ किंच-'जो पब्बयंति सूत्रं, यः पर्वतं 'शिरसा' उत्तमाङ्गेन भेत्तुमिच्छेत्, सुप्तं वा सिंह गिरिगुहायां प्रतिबोधयेत्, यो वा ददाति 'शक्त्यग्रे प्रहरणविशेषाग्रे प्रहारं हस्तेन, एषोपमाऽऽशातनया | मि ॥२४४॥ गुरूणामिति पूर्ववदेवेति सूत्रार्थः॥८॥ अत्र विशेषमाह-सिआ हुत्ति सूत्रं, 'स्यात् कदाचित्कश्चिद्वासु
दीप अनुक्रम [४१६-४२४]
ACCON
imedication
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.....आगमसूत्र-[४२], मूल सूत्र-[२] “दशवैकालिक” मूलं एवं हरिभद्रसूरि-विरचिता वृत्ति:
~491~
