________________
आगम
“दशवैकालिक”- मूलसूत्र-३ (मूलं+नियुक्ति:+|भाष्य|+वृत्ति:) अध्ययनं [९], उद्देशक [१], मूलं [१५...] / गाथा ||२-१०|| नियुक्ति: [३२७...], भाष्यं [६२...]
(४२)
९विनयसमाध्यध्ययनम् १उद्देश:
प्रत सूत्रांक ||२-१०||
दसवैका०
इजा । जो वा विसं खायइ जीविअट्ठी, एसोवमाऽऽसायणया गुरूणं ॥६॥ सिआ हारि-वृत्तिः
हु से पावय नो डहिज्जा, आसीविसो वा कुविओ न भक्खे । सिआ विसं हालहलं ॥२४॥ न मारे, न आवि मुक्खो गुरुहीलणाए ॥ ७॥ जो पव्वयं सिरसा भित्तुमिच्छे, सुत्तं
व सीहं पडिवोहइजा । जो वा दए सत्तिअग्गे पहारं, एसोवमाऽऽसायणया गुरूणं ॥८॥सिआ हु सीसेण गिरिपि भिंदे, सिआ हु सीहो कुविओ न भक्खे । सिआ न भिंदिज व सत्तिअग्गं, न आवि मुक्खो गुरुहीलणाए ॥९॥ आयरिअपाया पुण अप्पसन्ना, अबोहिआसायण नत्थि मुक्खो। तम्हा अणाबाहसुहाभिकंखी, गुरुप्पसा
याभिमुहो रमिजा ॥१०॥ BI किंच-जे आवित्ति सूत्रं, ये चापि केचन द्रव्यसाधवोऽगम्भीराः, किमित्याह-मन्द इति गुरुं विदिदित्वा'क्षयोपशमवैचित्र्यात्तत्रयुक्त्यालोचनाऽसमर्थः सत्यज्ञाविकल इति स्वमाचार्य ज्ञात्वा । तथा कारणा
न्तरस्थापितमप्राप्तवयसं 'डहरोऽयम् अप्राप्तवयाः खल्वयं, तथा 'अल्पश्रुत' इत्यनधीतागम इति विज्ञाय, 8 किमित्याह-'हीलयन्ति' सूययाऽसूपया वा खिंसयन्ति, सूयया अतिप्रज्ञस्त्वं वयोवृद्धो बहुश्रुत इति, असू
दीप अनुक्रम [४१६-४२४]
॥२४३॥
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[४२], मूल सूत्र-[३] “दशवैकालिक” मूलं एवं हरिभद्रसूरि-विरचिता वृत्ति:
~ 489~